van der Horst

Dakar 2012: Koen Wauters samen met Pascal Feryn in dezelfde wagen (interview + foto's)

Koen Wauters en Pascal Feryn
Koen Wauters en Pascal Feryn
Op nieuwjaarsdag 1 januari 2012 wordt in het Argentijnse Mar del Plata, een Argentijnse stad 400 km ten zuiden van Buenos Aires, het startschot gegeven voor de Dakar 2012. Ook al wordt deze rallyraid nu al voor het vierde jaar op rij in Zuid-Amerika georganiseerd, toch blijft het één van de meest tot de verbeelding sprekende motorsportgebeurtenis van het jaar. De Dakar is dit jaar aan zijn 34ste editie toe.
Een tocht van 8377 km waarvan 4161 km tegen de tijd door drie landen. Via de Argentijnse Mar del Plata gaat het richting Chili waar de klassieker Copiapo – Copiapo voor een eerste schifting zal zorgen om uiteindelijk te eindigen in Peruviaanse hoofdstad Lima. Er zijn vijf etappes in Argentinië, vijf in Chili en vier in Peru. Er staan veertien etappes gepland, dat zijn er twee meer dan vorig jaar.

Voor het tweede jaar op rij is het Feryn Dakar Sport team opnieuw van de partij, niet met twee maar met één wagen. Pascal Feryn en Koen Wauters zullen afwisselend rijden en navigeren. Hun doel is een podiumplaats in de T2 klasse.

Het strijdros wordt opnieuw de Toyota Landcruiser die wat aanpassingen kreeg tegenover vorig seizoen.

De 44 jarige Koen Wauters is aan zijn 11de deelname toe van deze loodzware uitputtingslag en stond 9 maal aan de finish.

Leeftijdsgenoot Pascal Feryn heeft 8 deelnames achter de kiezen en stond 5 maal aan de finish.

Vorig jaar waren Koen en Pascal apart onderweg, maar mede door de economische crisis werd geopteerd om één wagen in te zetten waarin beiden elkaar zullen aanvullen en afwisselen.

bb50fa2e0b680aa30a9e04ed3be56d0f2b3e390f.jpg
“Het is geleden van mijn allereerste Dakar die ik in 1996 reed samen met Jacky Loomans dat ik nog navigeerde”, steekt Koen van wal. “We eindigden toen op de 27ste plaats. Bij aankomst zei ik toen dat ik zeker nog aan de Dakar zou deelnemen maar enkel als rijder, niet als navigator. De 10 volgende Dakars waaraan ik deelnam was dat het geval maar nu liggen de kaarten anders. De zoektocht naar partners verliep stroef waardoor we niet twee maar slechts één wagen kunnen inzetten. Ik heb enorm veel spijt voor Tom De Leeuw want één jaar geleden spraken we af om opnieuw in dezelfde bezetting te starten maar dat lukt dit jaar dus niet. Tom is er wel bij als teamleider, niet in de wedstrijd maar wel in de assistentie. Ook al is het een tijd geleden, we hebben ervaring met navigeren. We moeten het gewoon even terug in de vingers krijgen en opnieuw leren omgaan met trips, roadbook en GPS. Maar dat mag geen probleem zijn. We staan aan de start van de Dakar 2012 en dat is het belangrijkste. Als we nu op het juiste moment de juiste persoon achter het stuur kunnen zetten dan zou het wel eens een fijne Dakar kunnen worden”.

“Ik heb niet echt goede herinneringen aan de eerste dagen van dergelijke wedstrijden. Vorig jaar bvb, toen ik in de eerste KP over de kop ging en in een ravijntje ging liggen, zakte de grond onder mijn voeten weg. Al het zware voorbereidende werk van het ganse team zag ik als een film voorbij gaan. Ik had nochtans tegen Tom gezegd dat hij me mocht afremmen als ik te hard ging omdat het niet makkelijk is om de knop om te draaien van circuit naar rallyraid. Ik was echt van mijn melk en ben overal hulp gaan zoeken en een tijdlang onbereikbaar. Maar desondanks is alles achteraf nog goed gekomen, dankzij Tom.”

“De eerste zes dagen ga ik rijden”, treedt Pascal zijn vriend bij. “Nadien is het de beurt aan Koen. Ik rij op het harde gedeelte met veel keien en een beetje zand, Koen mag zich echt gaan uitleven in de duinen. Het is beter dat ik start want in het verleden ging het in die eerste rit al ettelijke keren mis voor Koen. Hij hoort dat niet graag, maar ik plaag hem daar graag mee. Koen is een veel betere rijder als ikzelf vandaar dat het belangrijk is dat hij achter het stuur kruipt als het er echt om te doen is. De eerste dagen tellen we met minuten en seconden maar als we in de woestijn terecht komen tellen we met uren en in het slechtste geval met dagen”.

Hoe groot is de honger?

e11ca4225d71f5aa878ad8599a9ab1794fa68b53.jpg
Koen: “Heel groot. Ik kijk er vooral naar uit omdat er geen fabrieksteams meer bij zijn en hoe je het ook draait of keert, dat zal anders zijn en zal mogelijkheden scheppen. Niet dat we nu de Dakar kunnen winnen, helemaal niet maar je weet dat er anders een tiental wagens bij zijn die je nooit zal zien en waar je niet kan aan tippen. In het allerbeste geval wil dat zeggen dat we mogelijk beter kunnen eindigen, al weet je dat nooit in de Dakar. Wat me het meeste zint is dat ik de Dakar nu kan rijden op een manier waar ik altijd al van gedroomd heb. Eén wagen en met een klein, hecht, ervaren team. Dat wou ik 10 jaar geleden al maar dat is er nooit van gekomen. Het was altijd veel groter dan ik eigenlijk wilde. Vorig jaar zijn we gestart met Feryn Dakar Sport en brachten we twee wagens aan de start maar dit jaar is het, omwille van economische omstandigheden, één wagen die we aan de start brengen”.

In tegenstelling tot de voorbije jaren zijn er nu geen optredens. Is de voorbereiding op deze wedstrijd anders dan voorheen?

Alles is dit jaar anders want niet alleen het Sportpaleis valt weg, het volledige jaar is weggevallen voor Clouseau. De voorbije jaren snakte ik naar een moment om er even tussen uit te knijpen, dat is dit jaar anders.  Toch kan ik niet wachten om straks door de woestijn te rijden maar ik heb niet het gevoel dat ik er naar toe ga omdat ik er even mee moet kappen. De reden om de Dakar te rijden is fun, vakantie en de sport en minder omdat ik teveel gewerkt heb. Daardoor voelt alles anders aan.

Wat weet je van deze Dakar?

Koen Wauters
Koen Wauters
Koen: ”Ik weet dat het een lange Dakar zal zijn, met een stap in het onbekende richting Peru, eentje met veel lastige etappes. De Dakar 2012 zal volgens mij minstens zo zwaar zijn als die van vorig jaar en dat was al best een pittige editie, zeker voor ons omdat we voor het eerst met een eigen team en met een nieuwe wagen onderweg waren. De Toyota is dan wel een goede bekende voor onze mecaniciens, toch doken er enkele onaangename verrassingen op. Zo was er de elektronica. Bij extreme hitte had de wagen geen vermogen en dat heeft veel tijd en energie gekost. Ik herinner me dat we over een heuvel van twee kilometer meer dan een uur gedaan hebben. Soms moesten we de wagen 20 meter achteruit laten lopen om dan weer 10 meter vooruit te kunnen rijden. Het was godgeklaagd, zeker als er wagens die je vaak makkelijk 10 à 20 minuten aan de broek gaf je vrolijk voorbij snorden. Op die manier hebben we uren en uren verloren”.

Pascal: “Ik denk dat het een mooie wedstrijd zal zijn. Tijdens de eerste dagen rijden we in de streek waar de allereerste Dakar plaats vond, in dun bevolkt gebied in een prachtige streek. Net voor de rustdag is er de lus in Copiapo, dat is elk jaar een zware dobber. In de slotweek gaat het richting Peru om te eindigen in Lima. Peru in de onbekende factor in deze Dakar. De Peruviaanse duinen kan je vergelijken met de Afrikaanse. Veel zand en duinen dus, maar daar doen we het voor”.

Er zijn wel een pak wijzigingen aangebracht aan de wagen

Koen: “Zeker. Zo hebben we de automatische versnellingsbak ingeruild voor een handgeschakelde wat tot voordeel heeft dat je bij gebruik van de versnellingsbak met korte verhoudingen sneller kan rijden.  Vorig jaar reden we in vierde versnelling tegen 50 km/u en nu kan dat een pak sneller en dat is nodig want de Atacama woestijn is andere koek vergeleken met de Sahara. Als je geen snelheid kan maken om een berg omhoog te rijden wordt het moeilijk en duurt het lang om boven te raken. De wagen zal door die handgeschakelde versnellingsbak ook een stuk performanter zijn in de duinen. Daardoor wordt de wagen ook een stuk lichter en iedere kilogram weegt door als je over een duin moet. We hebben ook de elektronica eenvoudiger gemaakt en ingebouwd in de wagen. Dan heeft deze minder last van stof. De reden ook waardoor Pascal vorig seizoen moest opgeven. Door het feit dat we lang moesten wachten op de onderdelen zijn we niet gaan trainen zoals voorzien in Marokko. De eerste test wordt dus de eerste klassementsrit maar alles bij elkaar genomen denk ik dat we geleerd hebben uit onze fouten, dat we goede oplossingen gevonden hebben waardoor we mogelijk beter kunnen presteren. Als de elektronica het wil en we kunnen overal over het volledige vermogen van de wagen beschikken dan kan je niet anders dan concluderen dat we er beter voorstaan dan vorig jaar”.

Met welke ambitie start je?

“Ook al is het me nooit eerder gelukt, mijn ambitie is de top 20 halen. Als dat lukt staan we op het podium in de T2 klasse. Waarom ik denk dat de top 20 haalbaar is? Wel, de uitleg is eenvoudig. Door het wegvallen van de fabriekteams kan je een tiental wagens schrappen. De wagens die vorig jaar tussen de 10de en 30ste plaats reden komen nu plotseling allemaal in beeld voor de top 15 wat tot gevolg zal hebben dat het een open strijd kan worden en dat er vanaf de eerste meters voluit zal gereden en gestreden worden. Zoiets blijft meestal niet zonder gevolgen”.

“Als wij met onze verbeterde wagen gewoon al de uren wachten van vorig jaar kunnen schrappen en overal zouden kunnen doorrijden dan moet de top 20 mogelijk zijn. Ik weet het, het is theorie maar Pascal en ikzelf willen die theorie naar de praktijk omzetten. Het enige verschil met vorig jaar is dat we geen assistentie op de piste hebben maar in het bivak hebben we toppers die ervoor kunnen zorgen dat we dagelijks met een frisse wagens kunnen starten”.

Je hebt 9 van de 11 Dakars waaraan je deelnam uitgereden. Een 10de zou mooi zijn... maar is dat dubbel cijfer ook een eindpunt?

Koen: “Ik weet waar deze vraag op aanstuurt. Als het van mij afhangt dan is dit zeker niet de laatste Dakar want we doen het nog veel te graag en we hebben niet een team opgericht om er na twee jaar opnieuw mee te kappen. Maar je moet realistisch blijven en rekening houden met de economische toestand. De Dakar is een dure wedstrijd en als de crisis blijft aanhouden blijven ook de partners weg. Misschien moeten we een jaar overslaan maar vooraleer we denken aan de Dakar 2013 moeten we eerst de Dakar 2012 rijden. Laat ons daar maar mee beginnen”.

Koen, in een vorig interview verklaarde je verliefd te zijn op het Afrikaanse continent. Ondertussen is de rally verhuist naar Zuid-Amerika. Spreekt de Eco Dakar je niet aan?

“Uiteraard hou ik nog van het Afrikaanse continent. Maar ‘Le Dakar’ is nu verhuisd naar Zuid-Amerika en dat was een goede keuze, vooral inzake veiligheid. Vergeet niet dat we destijds in Mauritanië beschoten en bestolen zijn. In Zuid-Amerika vind je ook torenhoge duinen en er is een grote variatie in het parcours. En dan het enthousiasme van het publiek, vooral in Argentinië spreekt tot de verbeelding. Wat de Eco Dakar betreft; een goed initiatief dat nog wat moet groeien en media aandacht krijgen. Het is minder competitief, maar het wint aan belangstelling en zal ongetwijfeld groeien. Ik zeg dus niet nee om in de toekomst mogelijk aan de start te staan aan deze alternatieve rallyraid”.

Pascal, hoe leef jij toe naar dit jaarlijkse avontuur?

Kris Wauters - Koen Wauters - Pascal Feryn
Kris Wauters - Koen Wauters - Pascal Feryn
“Met ongelofelijk veel goesting. Als ik kon, ik stapte vandaag al op het vliegtuig. Meer nog dan andere jaren kijk ik uit naar de Dakar 2012. Het werkt verslavend. In bepaalde situaties als het tegen zit, ga je jezelf afvragen waarmee we bezig zijn, vervloek je de rally en zweer je dat je volgend jaar thuis blijft. Maar als je de aankomst bereikt, krijg je een aanval van Alzheimer en vergeet je alle ellende en leef je reeds naar volgend jaar toe”.

Dit wordt je eerste Dakar samen met je goede vriend Koen in dezelfde wagen en je gaat afwisselend rijden en navigeren.

“Koen en ik zijn al 10 jaar goeie vrienden en we hebben al heel veel dingen meegemaakt. De voorbije jaren reden we tegen elkaar, nu zitten we samen in één wagen. Mensen waarschuwen me wel eens voor het feit dat het ook kan misgaan tussen vrienden maar dat schrikt mij niet af. Uiteraard zullen er wel eens woorden vallen en zullen er wel eens spanningen komen maar echte vriendschap overstijgt alles. Ik heb al met meerdere co-rijders gereden en altijd is alles goed gekomen. Voor Koen is het glas ook nooit half leeg maar wel half vol. Hoe erg we ook in de rats zitten, hij probeert er altijd de goede luim in te houden en tegelijk te werken aan een oplossing. Een tocht van twee weken door drie landen. Er ligt heel wat werk op de plank maar we zullen ook veel plezier beleven. Voor het eerst in jaren gaan we beiden ook moeten navigeren. We hebben het wel eens allemaal gedaan maar dat is al lang geleden. Maar zorgen maak ik me er niet om”.

Hoe heb je je voorbereid op dit avontuur?

Pascal: “Ik heb heel veel gefietst, zowel met de mountainbike als met de koersfiets. Ik loop ook graag maar door oude blessures die dateren van in mijn motorcrossperiode moet ik er altijd snel mee stoppen. De voorbije jaren deed ik veel aan fitness, dit jaar heb ik veel cardio gedaan en ik voel me er goed bij. Ik denk dat ik fysiek in orde ben, mentaal ben ik er nu al 300% klaar voor”.

Feryn Dakar Sport gaat dit jaar met één wagen. Hoe jammer is dit?

Pascal: “Ik vind dat jammer maar het is de harde realiteit. De crisis laat zich overal voelen, ook in de autosport. Vroeger stonden er tientallen Belgische wagens aan de start, dit jaar kan je de Belgen op twee handen tellen. Samen rijden en de taken verdelen is een goed compromis. Ik ben blij dat het Feryn Dakar Sport team aanwezig is. De afgelopen maanden hebben de jongens hard gewerkt en voor het tweede jaar op rij gaan we met deze toffe bende naar de Dakar”.

Met welke ambitie start je?

Pascal: Voor Koen is het de 12de deelname, voor mezelf is het de 9de... dat zijn samen 21 deelnames. Wij zijn geen groentjes meer en ik hoop dat we van onze ervaring gebruik gaan kunnen maken. Een podium in de T2 klasse zou fantastisch zijn.

Teaminfo Feryn Dakar Sport

Wedstrijdwagen
AUTO # 341
TOYOTA LAND-CRUISER
Model VDJ 200
Klasse Diesel T2-2
Piloot & Co : Koen Wauters & Pascal Feryn en omgekeerd
Snelle Assistentie
Tom De Leeuw & Dimitri Dejonghe
Snelle Assistentie
Joris Mattijs & Dirk Van Den Driesche
Vrachtwagen assistentie
Merk : MAN
Vrachtwagen #712
Model : TGS  26 ton
Bjorn Burgelmans, Johan Renders & Koen Martens

Feryn Dakar Sport press - Foto's: Ronald Janssens



Dit artikel werd gepubliceerd door de redactie in Dakar Rally Raid op zaterdag 17 december 2011.
  • Skylimit Events

Copyright 2000-2024 Autosport.be - Contacteer ons