American Festival: Reacties na de race
Xavier Stevens (Independent Motorsports - Lamborghini Huracan Super Trofeo): "Ik nam de start van de race voor mijn rekening, maar doordat de safety car enkele ronden op de baan bleef, waren mijn banden hard afgekoeld. Ik kreeg vervolgens geen temperatuur meer in de banden, waardoor het zoeken was naar grip. Bij de eerste neutralisatie zocht iedereen de pits op en achteraf gezien hadden wij dat eigenlijk ook moeten doen. We hadden evenwel een andere strategie voor ogen en gokten dus om die door te zetten. Die gok draaide helaas foutief uit, maar ik ben uiteraard wel blij met het podium en ben bovendien ook gelukkig dat de wagen heelhuids aan de meet staat."
Tom Van Rompuy (VR Racing - Ford Mustang Marc II): "John maakte een goede start en nadien was het een kwestie van het juiste ritme te vinden. Dat lukte aardig goed, maar het bleef een moeilijke race omwille van de quasi constante regenval. We hebben telkens gewacht op een neutralisatie om een pitstop te maken en dat was de goede keuze. Tactisch klopte het plannetje dus perfect. Ook de set-up was goed waardoor we voorzichtig konden aanvallen. Dylan (Derdaele n.v.d.r.) ging me uiteindelijk voorbij omdat hij op dat ogenblik iets sneller was, maar later in de wedstrijd voelde ik dat mijn ritme beter was. Helaas voor mij duurde de race enkele ronden te weinig, want ik zag Dylan foutjes maken, maar uiteraard zijn we dolgelukkig met dit algemene podium."
Bart Lievens (Baelus Motorsport - BMW M235i Racing Cup): "Ik werkte dit weekend op mijn eentje af aangezien mijn vaste teamgenoot Filip (Baelus n.v.d.r.) verstek moest geven. Het zag er goed uit, ondanks de helse omstandigheden, maar helaas hadden we vier seconden te weinig stilgestaan bij onze pitstop. Daardoor moesten we op het einde nog een extra keer door de pitstraat passeren, want ons uiteindelijk de zege kostte. Nu, ik heb een zeer leuke wedstrijd achter de rug en heb echt genoten aan het stuur. Het weggedrag van de wagen in de regen was uitmuntend en ik ben eigenlijk ook aangenaam verrast van de Hankook banden in deze omstandigheden."
Steve Raymakers (Convents Racing - BMW 325): "Ik heb me rotgeamuseerd! De start was... speciaal! Bij de tweede safety car-fase hebben we gepit en heeft Yannick het stuur overgenomen. Ik wil hem bedanken, want hij heeft zijn rijtijd opgeofferd in functie van het resultaat. Hij heeft slechts enkele ronden gereden en is na de crash van Wim Spinoy meteen de pits in gedoken om het stuur door te geven. Dat is het leuke aan dit team, we leven samen als een familie en kunnen het resultaat van het team boven ons eigen belang zetten."
Claude Bal (Stevens Motorsport BMW M235i Racing Cup): "De BMW M235i heeft me enorm verrast in de regen. Het is een zware wagen, dat wel, maar hij kwam echt goed uit de verf in de regen. We hebben een goede afstelling die ons toeliet aan te vallen. Zo heb ik tijdens mijn stint de snelste rondetijd kunnen neerzetten, die Jochen nadien nog scherper stelde toen de condities bij zijn stint iets verbeterden. We hadden wat pech in de aanvangsfase toen we een extra pitstop moesten inlassen omdat de voorruit aandampte en daarbij het zicht beperkte, maar we keren uiteindelijk terug naar huis met de grootste beker en dat is een leuke bonus."
Tom Boonen (Deldiche Racing by JTB Norma M20 FC): "Om meer te mikken op betrouwbaarheid, hadden we beslist om de twee laatste wedstrijden met een atmosferische motor af te werken. Een chassiswissel was onvermijdelijk, aangezien de twee motortypes een ander soort chassis vereisen. Daarom waren we met de nieuwe bolide afgezakt naar Zolder voor een testdag, waar een nokkenassensor ons bijna de hele dag aan de kant hield. De kwalificatie heeft aangetoond dat we konden meespelen voor de prijzen, maar elektrische problemen hebben ons minstens een podiumplaats gekost. De nieuwe motor heeft zijn taak met andere woorden volbracht, de problemen lagen ditmaal jammer genoeg elders."
Wim Spinoy (Getspeed Mercedes AMG GT4): "Aan de heuvel voor de Rea-bocht sloeg de auto plots, zonder enige aanleiding, dwars en was het contact met de bandenmuur onvermijdelijk. Het was een vrij hevige impact, aan ongeveer 140 kilometer per uur. De situatie was erg bizar, want in de ronden voordien ben ik die bocht altijd op een identieke manier uitgekomen, zonder bovendien een witte lijn of een curbstone te raken. We hebben de onboardbeelden bekeken en kunnen geen rijdersfout afleiden uit wat er is gebeurd. De enige mogelijke verklaring is dus aquaplaning op een of meerdere banden. Het is des te jammer omdat we geen enkele reden hadden om risico's te nemen: uitrijden was vandaag al voldoende."
Foto's: Racingpixels - Geert Franquet - Thomas Smets - Niels Vaeck
Tweet