Belcar Historic Cup powered by St. Paul: Drie van de vier kampioenen zijn reeds gekend

Afgelopen weekend werd in Spa-Francorchamps en in natte omstandigheden de 9de en 10de wedstrijd van het seizoen verreden. Met een beetje vertraging wegens het tijdelijk falen van de live timing is promotor BRAVO er in geslaagd om een perfecte uitslag te construeren van de tweede race van het weekend. Het resultaat ligt een beetje in de lijn van de verwachtingen. Nog voor het laatste raceweekend op de Nürburgring zijn met Dieter Kuijl, Wim Kuijl en Luc Moortgat reeds drie van de vier Belgische kampioenen gekend in de respectievelijke platformen 1, 2 & 3. Alleen Tim Kuijl is in platform 4 mathematisch nog niet zeker van de titel, maar hij heeft voldoende aan 18 punten op de 80 punten die nog moeten verdeeld worden binnen platform 4 in Duitsland. En dat indien het duo Thaens/Theunissen de twee slotmanches winnen in platform 4. Gewoon een van de beide races uitrijden is dus voldoende om ook deze titel binnen de familie Kuijl te houden.

Loterij tijdens kwalificatie

Na een desastreuze kwalificatie van normaliter 30 minuten waarin een kleine zestig piloten driemaal een code rood kregen, was de moeilijkste opdracht om effectief een deftige chrono op de tabellen te zetten. Driemaal opnieuw de banden opwarmen om dan na één inloopronde opnieuw te worden geconfronteerd met een code rood was verschrikkelijk. Enkele piloten moesten hun snelle ronde afwerken onder code geel en dan moet je hopen dat je geen tragere deelnemer tegen komt waar je achter moest blijven. Na ongeveer 19 minuten lukte Gust Van Haelst na een contact met een andere deelnemer een driedubbele salto en werd de kwalificatie afgeblazen. Gust kwam er gelukkig met de schrik vanaf en indien hij de nodige onderdelen vindt zal hij een revanche willen op de Nürburgring. “Zeer spijtige zaak", aldus een teleurgestelde Van Haelst achteraf. “Het waren achteraf bekeken mijn weersomstandigheden tijdens de races en ik denk dat ik in staat was om te winnen in platform 2 en nog een kans te maken op de titel”

Voor de rest was de kwalificatie één grote loterij en tien wagens, waaronder de Volvo 240 turbo van Fred Bouvy haalden zelfs geen volledige ronde om zich te kwalificeren. Wim Kuijl vond wel een vrije ronde en zette een bijzonder snelle 2’40”320 op de tabellen met zijn Ford Capri 3100 RS Cosworth. Erik Qvick deelde de eerste startrij met de schitterende BMW Schnitzer 320 turbo Groep 5. De Porsches van Moortgat en Bruynoghe/Nulens bemanden de tweede startrij voor de BMW’s E30 M3 van Tom Van Rompuy en Christophe Van Riet         

Race 1: Bruynoghe opnieuw te sterk

De eerste manche werd verreden op zaterdagmorgen en op een doorweekte piste. Tegen alle verwachtingen was er ditmaal geen enkele code rood. Wim Kuijl kon met zijn Ford Capri 3100 RS Cosworth zijn knappe pole niet verzilveren en verloor zijn koppositie aan Erik Qvick in diens BMW 320i turbo Groep 5. De St. Paul rijder die na de crash van Gust Van Haelst een concurrent in de titelstrijd zag verdwijnen, werd uiteindelijk nog achtste, maar pakt wel winst in platform 2. Wim kreeg de 450 pk van de Cosworth moeilijk aan de grond en klaagde over zijn regenbanden die te breed zijn voor dergelijke weersomstandigheden.

Erik Qvick had daar iets minder last van en de BMW groep 5 gedroeg zich perfect in de regen. Maar de tovenaar uit Oostende moest wel nog in de eerste ronde zijn meerdere erkennen in een ontketende Erik Bruynoghe die de Porsche van Eric Nulens opnieuw op kop zette en een mooie voorsprong uitbouwde. Naar het einde van de race toe moest Erik Qvick de Schnitzer-BMW naar de kant sturen door een losgekomen inlaatcollector en verloor zodoende een mooie tweede plaats.

Zijn VR Racing-ploegmaat, Tom Van Rompuy nam dankbaar de tweede plaats over, maar het gat met Bruynoghe was te groot om nog een rol van betekenis te spelen voor de zege. De man die een week eerder nog de pannen van het dak reed in Spa in de European Le Mans Series werd knap tweede voor Luk Moortgat die ondanks een derde plaats in platform 3 toch een goede zaak deed binnen het kampioenschap.

Tim Kuijl, die de titel in platform 4 reeds kon ruiken, was niet tevreden na de kwalificatie met de tiende chrono algemeen en de tweede chrono na Thaens/Theunissen (zevende en pole in platform 4) in een identieke wagen. En door het feit dat Thaens een heel goede regenrijder is, had er wel eens een einde kunnen komen aan de hegemonie van Tim Kuijl. Tim is leider in het kampioenschap en begon furieus aan een inhaalrace richting de kop van de wedstrijd. In de vierde ronde kreeg hij de oranje BMW van Ben Thaens in het vizier en er ontstond een knap gevecht waarin Thaens uiteindelijk het onderspit moest delven. Hij werd uiteindelijk vierde algemeen na Bruynoghe/Nulens (winnaars in platform 3), Tom Van Rompuy en Luc Moortgat. Ben Thaens werd tweede in platform 4 en zevende algemeen. Hij moest de BMW’s M3 van Van Riet en Krab voor laten na een pittig duel.

Achter Thaens vonden we de Capri van Wim Kuijl die platform 3 won en dan pas de BMW E30 2.900i van Evertjan Alders die we normaliter verder vooraan terug vinden. Maar de Atrex-rijder had problemen met het vinden van tractie en meest tevreden zijn met de negende plaats algemeen en vierde in platform 3.

In platform 1 vonden we de leider in platform 1, Dieter Kuijl tijdens de dramatische kwalificatie pas terug op de 22de startplaats en derde in platform 1. Mestdagh pakte de pole in zijn BMW 635csi, maar kon deze niet verzilveren en het was Gomm die met zijn Escort MK1 vanuit de achterste gelederen de regenkoning werd en de eerste manche won voor Dieter Kuijl en Tessaro in de Dallara X1/9. Voor Dieter Kuijl was het de hel gezien zijn nieuwe Avon banden niet op tijd waren geleverd en hij de race moest aanvangen op semi slicks. Het was dus op eieren rijden, maar gezien Gomm geen reguliere rijder is, verloor Dieter Kuijl amper twee punten in de strijd voor het kampioenschap.

Race 2: Titelpretendenten hebben goed gerekend

Opnieuw regen tijdens de tweede manche van het weekend op zondag. De start van de tweede manche was volgens de uitslag van de eerste, waardoor Eric Nulens de pole erfde van ploegmaat Erik Bruynoghe voor Tom Van Rompuy, Luc Moortgat, Tim Kuijl, Fred Krab, Bert Theunissen (co van Bert Thaens), Wim Kuijl, Evertjan Alders, enz.
Tom Van Rompuy verschalkte vrij vlug Eric Nulens en pakte de leiding voor Moortgat, Nulens, Tim Kuijl, Krab, Alders, Wim Kuijl, Fastres, enz.

Reeds in de twee ronde kreeg Van Rompuy elektrische problemen en moest de BMW naar de kant sturen. Op datzelfde moment ging de versnellingsbak van Tim Kuijl stuk. Moortgat nam dankbaar over en kon de wedstrijd domineren voor de BMW’s van Krab, Alders en Fastres. Alders verhuisde nadien nog naar de vierde positie en in deze volgorde reden ze richting finish.

Door het wegvallen van Tim Kuijl ontstond er een mooi gevecht voor de zege in platform 4 tussen de BMW E36 van Bert Theunissen en de Nissan Primera ex BTCC van Guy François. Gentenaar François trok aan het langste eind en ondanks een mooie twee plaats voor Theunissen toch een gemiste kans om nog iets dichter bij Kuijl te sluipen met de finale op de Nürburgring in gedachten.

De zege in platform 2 was een ganse wedstrijd in handen van Wim Kuijl die moest vechten om de pk-zwangere Capri op de baan te houden. Hij werd tenslotte op de meet en met amper een bumperlengte geklopt door de Corvette van Branckaerts. Platform 1 werd gewonnen door de Dallara X1/9 van Tessaro voor Gomm, Fricke, Brauneiser en Dieter Kuijl. Dieter moest het doen met een haperende motor in zijn Capri maar deze uitslag was toch voldoende om de titel veilig te stellen.

Foto's: Bravo Racing & Niels Vaeck