Corona-kronieken: Bakoe, stad met twee gezichten
Azerbeidzjan hervormde na de val van de USSR van een communistisch regime naar een democratie - op papier toch - onder leiding van president Iham Aliyev, die de werkloosheid in het land aanpakte en verder de focus legde bij de strijd tegen georganiseerde misdaad. Onder het bewind van zijn zoon Heydar Aliyev heeft Azerbeidzjan een van de sterkst groeiende economieën ter wereld, vooral dankzij de eindeloze olie-export, maar de republiek heeft nog andere grondstoffen als goud, zilver, ijzer of koper in de aanbieding.
Toeristische trekpleister... in wording
Omdat grondstoffen echter niet eindeloos zijn, heeft het land de afgelopen jaren een poging gewaagd om het toerisme aan te wakkeren. Buiten de organisatie van de Grote Prijs, die sinds 2016 betwist wordt, kan dat echter geen succes genoemd worden. Een aflevering van Reizen Waes neemt ons mee naar vervuilde stranden met zicht op olieraffinaderijen of de brandende berg (met de naam Yanar Dag), ter grootte van een haardvuur. Het toont aan dat de ambitie om vanaf 2020 jaarlijks vijf miljoen toeristen te lokken, misschien wat overdreven is...Tijdens een amper bezochte parade (Bakoe heeft meer dan twee miljoen inwoners) van de GT3-bolides van het circuit naar het Heydar Aliyev Center, staan officieren - al dan niet vrijwillig - met de landskleuren te zwaaien. Ook op de tribunes is dat het geval, zelfs wanneer er op het circuit geen activiteiten zijn. Daarnaast horen we verhalen over uit hun appartement onteigende inwoners, die een deadline krijgen om hun woonst te verlaten omdat het dan onherroepelijk wordt neergehaald. Officieel is Azerbeidzjan sinds zijn onafhankelijkheid in 1991 een democratische republiek, maar in de praktijk is daar dus weinig van te merken. Dat de president zijn echtgenote drie jaar geleden heeft aangesteld tot vicepresident, overtuigt ons niet van het tegendeel.
Om het land te verkopen, wordt Bakoe met zijn uiteenlopende architectuur en manifeste rijkdom gebruikt als etalage. Meer dan dat is het vaak echter niet. De Flame Towers zijn de pronkstukken van de stad, maar door een kleine misrekening van de ontwerper begeven de ramen het soms onder de druk van de structuur. Gênant... Erger nog is dat een groot deel van de hoofdstad nog altijd gebukt gaat onder armoede, maar wanneer we als toerist ons oog laten vallen op dat gedeelte, worden we telkens vakkundig weggeleid. En dan zwijgen we nog over de rest van het land, dat nog voor een deel bestaat uit aardewegen die kleine hutjes met elkaar verbinden.
Belgisch succes
Op het circuit laat de organisatie meer dan eens te wensen over, maar erg verrassend is dat natuurlijk amper. Journalisten worden tot vervelens toe gecontroleerd en foutief teruggestuurd, en in 2013 krijgt een van de medewerkers het briljante idee om het stratencircuit aan de Kaspische Zee bij vriestemperaturen schoon te sproeien. Het programma loopt uren vertraging op.Sportief levert de Baku World Challenge trouwens heel wat succes op voor onze nationale driekleur. De vier zeges zijn stuk voor een Audi R8 LMS GT3 van WRT, terwijl Laurens Vanthoor er drie daarvan voor zijn rekening neemt. Eerst is dat aan de zijde van Stéphane Ortelli en een jaar later tweemaal met de Braziliaan Cesar Ramos. In 2013 betekent het voor de Limburger de titel in het sprintkampioenschap, die twaalf maanden later gekroond wordt tot allereerste kampioen van de Blancpain GT Series, het overkoepelende kampioenschap.
Wie zich niet meer precies herinnert hoe het circuit van de Baku World Challenge er uitzag, kan hieronder nog eens de overwinningen van Laurens Vanthoor uit 2014 herbeleven.
Foto's: SRO, Racing International Photography, Formula 2, Belgian VW Club
Tweet