Corona-kronieken: Vijf vragen voor Mikke Van Hool

Alle actoren uit de autosport worden getroffen door de coronacrisis, of het nu om rijders, teams, organisatoren of circuits gaat. Autosport.be polste bij enkele bekende en minder bekende gezichten in onze sport naar hun visie op de actuele situatie, hoe ze omgaan met de gevolgen ervan en wat hun blik is op de toekomst. Vandaag is Mikke Van Hool aan de beurt, de man die begin jaren 90 onder meer in het Britse Formule 3-kampioenschap racete. Daarna ging hij verder als teambaas van Team Astromega, dat succesvol was in de Formule 3000 met rijders als Gonzalo Rodriguez en Fernando Alonso. De troepen uit Heist-op-den-Berg boekten daarna nog successen in onder meer de A1GP en de Superleague Formula.

Hoe beïnvloedt de coronacrisis je plannen en hoe verandert je dagdagelijkse leven daardoor?

De impact is voor elke persoon uiteraard verschillend. Ik wacht voorlopig af en laat de dingen op mij afkomen.

Wat is je visie over het hernemen van de autosport, eens de crisis onder controle is?

Onze nationale competities zullen misschien nog wel ergens in de zomer kunnen hervatten, vermoed ik, maar wie zal het zeggen? In bijvoorbeeld het Verenigd Koninkrijk gaat dit toch nog langer duren, valt te vrezen, om nog maar te zwijgen van Italië en Spanje. En al helemaal problematisch wordt het voor de wereldkampioenschappen. Gaat er dit jaar nog veel F1 kunnen gereden worden? Sommige GP's misschien nog wel, bij andere zoals de US, Mexico of Brazilië staan volgens mij nog vraagtekens.

Wat zijn de gevolgen van de huidige crisis voor de budgettaire situatie dit seizoen en verwacht je ook naweeën voor de seizoenen erna?

Fernando Alonso in 2000 - Team Astromega

Dit zou voor een team als Team Astromega een zeer groot probleem geweest zijn, echt wel. Zoals de meeste teams moest het overgrote deel van het budget komen van de piloten zelf. Een contract wordt opgesteld met betalingsschijven. Het spreekt voor zich dat de financiers van de piloot natuurlijk zouden ophouden de volgende schijven te betalen als er geen wedstrijden gereden worden. Dat is de theorie althans, in de praktijk was het vroeger soms lang niet zo eenvoudig, maar dat is een ander verhaal. De vaste kosten blijven natuurlijk wel doorlopen met als veruit grootste post de lonen van de mecaniciens, ingenieurs, enz. De running-kosten zouden wel volledig wegvallen; zaken zoals de motorenlease, banden, reserve-onderdelen... Ik mag er niet aan denken dat dit ons zou overkomen zijn net voor een volgende betaling diende te gebeuren.

Is er een gevolg waar mensen niet bij stil lijken te staan?

Zoals gezegd, voor veel professionele teams gaat dit een zeer zware dobber zijn. Maar ook, hoe gaat het algemene aanvoelen in de maatschappij veranderen ten opzichte van zaken zoals autosport, ook de klimaatproblematiek indachtig? Als je ziet wat de motorcross al overkomen is, is het te hopen dat de autosport van hoog tot laag het algemeen niet zwaarder te verduren gaat krijgen.

Zijn er positieve elementen aan de huidige situatie?

Tja, minder luchtvervuiling zeker, niet alleen op het circuit, maar ook van en naar het circuit en alles eromheen. Maar men kan misschien toch heel algemeen hoop hebben dat er ook een aantal positieve gevolgen gaan zijn. Zoals bijvoorbeeld appreciatie voor onze VRIJHEID. Te gaan en te staan waar we willen, wanneer we dat willen. Ga ik zaterdag naar een autosportgebeuren, een andere sport bekijken, zelf sporten met of zonder vrienden, naar een winkelcentrum met de familie, thuis eten of op restaurant, zo ja welk, naar dat kleine feestje met vrienden, al dan niet op café, vul maar in... Of in navolging van de hele gezondheidssector er gewoonweg meer zijn voor de ander. Dat het de politiek gaat veranderen, zo naïef hoeven we niet zijn, vrees ik. Want hoe de naweeën op te lossen van deze crisis, daar gaat nog zeer veel over gebakkeleid worden en dit gaat nog jaren nazinderen; daarover maak ik me geen illusies.

Foto's: Arne Simons & Georges De Coster