Derde plaats op Europees kampioenschap geeft Eyckmans vertrouwen voor tweede seizoenshelft

Ean Eyckmans verzekerde zich afgelopen weekend van een podium in de eindklassering van het Europese kampioenschap karting in de OK- Junioren klasse. Onze landgenoot was zondag op het circuit in het Spaanse Zuera tot in de laatste ronde in strijd om de overwinning maar moest uiteindelijk nipt de duimen leggen voor Freddie Slater die uiteindelijk Europees kampioen werd. Wij spraken kort met de Kempenaar, die uiteraard erg tevreden terugkijkt op het EK.

Na enkele jaren voor het gerenomeerde team van Baby Race te hebben gereden in de 60 Mini klasse, maakte Eyckmans in 2020 de overstap naar de OK-Junioren. Dat deed hij meteen als fabrieksrijder voor Kosmic Kart, waar hij één van de speerpunten werd. Na een degelijk seizoen in onder andere het EK, WK en de WSK kampioenschappen zou 2021 het jaar van de bevestiging moeten worden, en zie, de derde plaats in de eindstand van het Europees kampioenschap is het resultaat.

Het EK begon dit seizoen op het thuiscircuit in Genk. "Het aantal rondjes dat ik op Karting Genk heb afgemaald is ontelbaar, hoe raar het ook klinkt. De openingsmanche van het EK was mijn eerste wedstrijd op het circuit van Genk. Toch kan ik vandaag heel tevreden terugblikken op dat weekend. Met mijn tweede plaats in de finale legde ik al een stevige puntenbasis voor de rest van het kampioenschap."

Na Genk volgden wedstrijden in Frankrijk en Italië. Eerst trok het kampioenschap naar Essay, daarna na Sarno. "Deze twee wedstrijden waren eigenlijk een beetje onder mijn niveau. We lieten twee keer wat punten liggen maar hadden het niet altijd zelf in handen. Maar ook dat hoort natuurlijk bij de kartsport."

Afgelopen weekend moest het dan gebeuren in het Spaanse Zuera. Een voorbereidende wedstrijd die het weekend ervoor plaatsvond, liet het beste vermoeden maar het weekend begon niet super. "We hadden bij aankomst uiteraard nog zicht op een eindpodium maar we kampten vanaf het  begin met wat kleine probleempjes. Ik geraakte niet helemaal in het goede ritme wat ons deed twijfelen of het podium nog haalbaar zou zijn. Maar naarmate de heats vorderden maakten we steeds meer plekken goed." Het bracht Eyckmans een zesde startplaats voor de finale en dat deed ook een trotse vader, Wim Eyckmans, en Ean zijn monteur; Bert Nelissen, opnieuw dromen van het podium. 

De openingsfase van de finale verliep wat chaotisch maar Eyckmans eiste al snel zijn plaats vooraan het veld weer op. Met Alex Powell, een concurrent voor de derde plaats in de eindstand, reed Eyckmans het gat op het leidende tweetal dicht. In de achtste ronde nam Eyckmans de leiding over waarna hij meteen wat ademruimte kreeg. Maar in een zinderende laatste ronde kwam het viertal vooraan weer helemaal samen en verloor Eyckmans in één klap drie plaatsen. En toch was de strijd verre van gestreden want Powell en Tomass Stolcermanis tikten elkaar in een snelle linkse knik uit de race.  Het leverde Eyckmans de tweede plaats op, al hoopte hij toch op meer. "Ik had zeker de snelheid om te winnen maar kon mij in de  laatste ronde niet ideaal positioneren. Daardoor verloor ik meteen drie plaatsen en met nog maar enkele bochten te gaan leek het podium weg. De crash tussen Powell en Stolcermanis gaf mij weer twee plaatsen bonus maar Freddie Slater bleef buiten schot."

Tijd voor ontgoocheling was er echter niet. Meteen na de finish toonde Eyckmans zich al uitermate tevreden en ook heel wat vrienden, familiie en het Kosmic-team waren in de wolken. "Ongelooflijk hoeveel berichtjes ik gekregen heb, dat deed me erg veel deugd. Ook mijn papa, mama en zus zijn, net als het team, erg trots op wat we verwezenlijkt hebben. Ik heb nu een maandje rust en ga de tijd nemen om me zo goed mogelijk voor te bereiden op wat er nog aankomt. Er wachten ons nog enkele WSK wedstrijden en natuurlijk het Wereldkampioenschap dat normaal gesproken in Brazilië zal doorgaan, al is daar nog geen uitsluitsel over."

Foto's: Ean Eyckmans, FM-Images & Sportinphoto