Eriksson de verwachte kampioen in RX2 na teveel pech voor De Ridder

Een achterstand van veertien punten overbruggen was voor onze landgenoot Guillaume De Ridder een quasi een onmogelijke opgave, zonder pech of een uitsluiting van leider Eriksson. Dat wist Guillaume De Ridder maar al te goed tijdens de laatste manche van het seizoen in het Zuid-Afrikaanse Kaapstad. Onze landgenoot, die reeds zeker was van de vicetitel, deed wat hij moest doen en vocht tot de laatste snik.

De Ridder moest trachten de punten van de pole te pakken na de vier kwalificatieheats en Oliver Eriksson achter zich te houden. Hij werd tweede achter Ben-Philip Gundersen, maar voor Eriksson en liep zodoende één puntje in op zijn Zweedse teammaat. Veel bracht dit echter niet op. Tijdens de halve finale en de finale zijn samen 14 punten te verdienen en dus had Eriksson voldoende aan uitrijden tijdens de halve finale om kampioen te worden.
In rallycross weet je evenwel nooit en het feit dat de Zelos-piloot de pole veroverde in de tweede halve finale, gaf hem nog een sprankeltje hoop. Tijdens de eerste halve finale won Eriksson echter en meteen was de kampioen bekend. De Ridder had zijn seizoen nog kunnen eindigen met een zege, maar net als in Silverstone staken opnieuw elektronische problemen de kop op en moest hij nog voor de start van de halve finale de handdoek in de ring gooien. Met een derde plaats in 2017 en de vicetitel in 2018 is het team tevreden, maar met driemaal pech in een seizoen over zeven wedstrijden wordt je geen kampioen.

In de finale mocht Eriksson op pole vertrekken en hij kwam ook het best uit de startblokken. Na een ronde was het feest echter gedaan, toen zijn wagen op de piste stilviel en achteraan nog vol werd geraakt door Gryazin. Uiteindelijk wist Gundersen in een verhakkelde wagen de wedstrijd te winnen voor Evjen en Gryazin.     

Na de race waarin Guillaume De Ridder nooit echt een vuist kon maken om alsnog de titel te pakken, gezien ook Eriksson in goede doen was, reageerde onze landgenoot ietwat gefrustreerd: “Ik was blij met de eerste race dag. Ik had nooit een goede startpositie, maar wist me telkens naar voren te werken en punten te scoren. En doordat ik vanaf de pole mocht starten in de semi-finale was ik zelfzeker. Ik wist dat ik de snelheid had om mij te bewijzen in de semi finale zodat ik als pole kon vertrekken in de finale. Maar, net zoals in Silverstone, viel de motor uit vlak voor de start van de semi-finale en ik kreeg de motor ook niet meer aan. Het is enorm frustrerend dat mij dit twee keer overkomt, zeker omdat ik de snelheid had om te winnen hier. “

Foto's: JL / Eric Buijs