Etappe 10: Nabeschouwing van Team de Rooy
Bij kilometer 100 was het de beurt aan De Rooy om de auto’s weer voorbij te gaan, toen zij massaal vast stonden op een duintje in een rivierbedding en De Rooy er net tussendoor kon. “Het ging hartstikke goed, maar bij kilometer 180 stonden we zo vast als een huis. We zijn drie kwartier tot een uur aan het scheppen geweest. Ik denk dat we een zandbak of 25 hebben gevuld, zo zacht was het. We hebben geprobeerd de luchtkussens eronder te frotten, maar dat werkte niet. Net toen we de wanhoop nabij waren, zagen we een rookwolk aankomen: kwam Jan van de Laar aan getokkeld. Die heeft ons eruit getrokken.”
Eenmaal weer op gang schroefde De Rooy het tempo op en haalde hij weer een aantal auto’s in, maar 30 kilometer voor de finish kwam de Iveco weer vast te zitten. “Op het voorlaatste duin. Had ik drie meter verder naar rechts gezeten dan was het geen probleem geweest, maar ik kwam net in een duinpannetje terecht waar ik geen grip mee kreeg. Moesten we weer op Jan wachten om ons eruit te trekken.”
Door alle escapades verloor De Rooy 39 minuten op klassementsleider Mathieu Serradori en zag hij de afstand naar het podium iets toenemen in plaats van slinken. Door de bonus- en straftijden van de negende etappe was de marge op de derde plaats juist flink kleiner geworden: 17 minuten. Na de tiende etappe zijn het er 24. Morgen heeft De Rooy nog één kans om daar verandering in te brengen. De elfde etappe is de laatste in Mauretanië en gaat over 219 kilometer met veel zand, een beetje duinen en listige navigatie.
Team de Rooy Press
Tweet