Kersvers viervoudig Europees kampioen Gerard Van der Horst mist nipt tweede wereldtitel

Met zijn zevende seizoen kunnen we Gerard Van der Horst reeds een beetje catalogeren als ancien binnen het peloton van de Lamborghini Super Trofeo en meer bepaald binnen de Lamborghini Cup. Aan ervaring dus geen gebrek. Hij sloot afgelopen weekend in het Portugese Portimão, ten zuiden van de Algarve af met een Europese titel en een podiumplaats in het wereldkampioenschap van de snelste merkencup van de wereld. Deze titel ging voor het eerste naar het Belgische broederduo Benoît en François Semoulin. Maar de Europese titel in de Lamborghini Cup ging reeds voor de vierde maal naar de flying Dutchman Gerard Van der Horst. Van der Horst was trouwens niet de enige Nederlander die mocht juichen met een Europese titel. Ook Max Weering, bijgestaan door de Italiaanse volbloed Loris Spinelli, is Europees kampioen in de klasse Pro.

We moeten eerder spreken van een Lamborghini Super Trofeo slotweek in de Algarve, want er stond heel wat op het programma met trainingen vanaf dinsdag en woensdag, kwalificaties voor het Europees en Amerikaans kampioenschap op donderdag, de regionale (Europees en Amerikaans) races op vrijdag met dan op zaterdag en zondag nog twee kwalificaties en races voor het wereldkampioenschap. Een heel zwaar programma voor rijders, mechaniek en meccano’s.    

De kampioenschappen van de Lamborghini Super Trofeo op meerdere continenten worden verreden over verschillende raceweekends. Het wereldkampioenschap daarentegen is één weekend van twee races. Eén foutje en je mag de ambities voor een wereldtitel voor minstens een jaar opbergen.

Portimão was de zesde en laatste ontmoeting van het seizoen inzake het Europees en Amerikaans kampioenschap, gekoppeld aan het wereldkampioenschap. Gerard Van der Horst ging als leider in de Lamborghini Cup en met een geruststellende voorsprong richting Portimão voor zijn vierde Europese titel op zeven seizoenen binnen de Lamborghini Super Trofeo. Maar de concurrentie is loodzwaar en in een peloton van meer dan 40 identieke supercars kan er al eens iets misgaan. En uiteraard was hij erop gebrand om een tweede wereldtitel te veroveren.

Hij kwam supergemotiveerd aan de aftrap en had naar eigen zeggen een nooit eerder gezien pace. Op vrijdag moest hij de zaken tactisch aanpakken en reeds na de eerste van de twee races was hij via een tweede plaats mathematisch zeker van zijn vierde Europese titel. Ook de tweede race sloot hij af met een zilveren medaille. Met vijf poles, drie zeges, vijf tweede plaatsen en een derde plaats stond hij negen keer op het podium op twaalf starts. Een verdiende titel voor de meest regelmatige piloot van het seizoen.

Nadien was de druk van de ketel en een dag later pakte de zakenman uit Fijnaart de pole voor de beslissende tweede manche van het wereldkampioenschap. De concurrentie was zwaar en na een mooi gevecht met ondermeer Semoulin en Gagne Keats werd hij vierde in de eerste heat. De zege was voor de Amerikaan Stuart.

Gerard Van der Horst: “De kans om nog de wereldtitel te pakken tijdens de tweede manche was relatief klein met een vierde plaats in de eerste manche. Maar ik had de pole gereden en ik zou mijn huid duur verkopen in de allerlaatste race van het seizoen. Ik kon de kop pakken en als eerste naar de verplichte pitstop. Ik lag virtueel op titelkoers en had een kleine voorsprong uitgebouwd. Maar François Semoulin kon het gaatje dicht rijden en ik had een dipje tijdens de laatste tien minuten van de race na de zeer drukke raceweek. Ik moest hem laten passeren, maar ik wou in zijn spoor blijven voor nog een ultieme aanval aan het einde van de race. Maar een gedubbelde rijder deed me tijd verliezen, waardoor ik de voeling met Semoulin verloor en de winnaar van de eerste race, de Amerikaan Stuart, aansluiting vond. Hij kon via een tweede plaats nog Semoulin van de troon stoten en ramde me in de laatste ronde van de baan. Hierdoor zette hij zichzelf buiten spel, maar ook ik moest verder met een kapot wiel en verloor hierdoor nog een plaats aan Roberts. Hierdoor werd ik derde in de eindstand na de cumul van beide races".

"Normaliter had ik minstens tweede moeten worden indien ik Semoulin niet kon terug pakken. Ik gun het uiteraard de broers Semoulin. Het zijn sympathieke Belgen, ze reden een knap weekend en beschikken over een prima team. Vader (Yves) en grootvader (Alain) waren destijds gekende racers op hoog niveau en zodoende beschikken ze over veel ervaring. Het zijn de verdiende winnaars die op het einde iets frisser bleken door de pilotenwissel terwijl ik alleen de races afwerk”.

“Ik ben in ieder geval, op de aanrijding na, héél tevreden van mijn weekend. Het team deed een prima job, de wagen was top en we hebben ons ferm geamuseerd. Wat de toekomst betreft zal ik uiteraard mijn Europese titel verdedigen in de Lamborghini Cup en ook de Lamborghini Super Trofeo Middle East staat op het menu. Inzake andere kampioenschappen is het nu nog te vroeg om uitspraken te doen. We gaan eerst nog nagenieten van de vierde Europese titel”, besluit een tevreden Gerard Van der Horst.  

Foto's: Racingpixels/Van der Horst Motorsport