Marc Goossens: "Brass Racing begint stilaan zijn rol op te eisen"

Marc Goossens mag beschouwd worden als één van 's lands meest ervaren racepiloten. Hoewel het autosportprogramma van de Gelenaar dit seizoen voor de hoofdmoot bestaat uit een parcours in de Verenigde Staten, treedt de vijfvoudig winnaar van de 24 Hours of Zolder zoals geweten ook aan in de NASCAR Whelen Euro Series bij het Brass Racing Team van Jerry De Weerdt. Autosport.be zocht onze snelle landgenoot op aan de overkant van de Plas voor een gesprek.

Marc, hoe evalueer je het seizoen in de NASCAR Whelen Euro Series tot dusver?

In Brands Hatch ging het zeer goed en lukten we een podium. Dat is des te specialer als je kijkt naar de manier waarop Brass Racing de zaken aanpakt; zonder een echt grote infrastructuur en dito budgetten, al wordt aan die infrastructuur danig getimmerd met bijvoorbeeld het nieuwe hoofdkwartier dat er begin 2017 komt. Ik zag dit seizoen bijvoorbeeld ook Claude Galopin vertoeven rond Frederic Gabillon; hij was vroeger ingenieur bij DAMS en bij het Cadillac LMP1-project waar ik ook bij betrokken was. Die mensen behoren tot de absolute top; wij bij Brass Racing hebben zo'n profielen nog niet tot onze beschikking. Jerry heeft langs de andere kant een goed georganiseerde groep van mensen samengebracht, waarbij ik geholpen heb een werkwijze op poten te zetten. Structuur en discipline zijn heel belangrijk en met een goede methode kan je sterke resultaten neerzetten.

Op welke manier kan iemand met jouw achtergrond tijdens de raceweekends zo'n team helpen?

Tijdens de raceweekends communiceer o.a. ik met Bill Riley per SMS om zo de wagen af te stellen; het voordeel van onze vriendschap zeg maar. Ik stuur dan bijvoorbeeld foto's van de ophanging door, waarna hij ons wat tips geeft. Dat werkt wel, maar op een gegeven ogenblik gaan we toch een volgende stap moeten gaan zetten. Een echte ingenieur ter plaatse kan wel verschil maken. Dat klinkt misschien vreemd, omdat de wagens zo simpel zijn dat je zou stellen dat een ingenieur overbodig is. Een ingenieur kan echter op deze simpele wagens ook heel wat extraatjes vinden en als je strijdt met gelijk materiaal, telt dat natuurlijk hard door. De volgende stap voor het team is dan ook een ingenieur in dienst nemen.

Tijdens de manche in Tours gaf je verstek, hoe ziet het vervolg van je seizoen eruit?

In Tours kon ik inderdaad niet aanwezig zijn omdat ik op dat ogenblik op het Goodwood Festival of Speed zat met Visit Florida. Ook de volgende race, in Adria, zal ik moeten overslaan omdat er een clash is met een wedstrijd van het IMSA Weathertech Sportscar Championship. Ik heb nog één NASCAR-meeting op het programma dit seizoen en dat is de finale te Circuit Zolder. Voorafgaand aan deze race gaan we een aantal keren testen met de wagen om zo specifiek voor onze thuisrace wat aanpassingen te kunnen doorvoeren.

Je reed eerder al NASCAR op Amerikaanse bodem, wat is jouw visie over het Europese kampioenschap en welke plaats heeft Brass Racing daarin?

Het niveau van het kampioenschap was min of meer wat ik er van verwacht had. Ik wist natuurlijk voor de start van het seizoen niet hoe ons team er ging uit zien. Jerry kende ik al een tijdje, net als enkele mensen van het team, maar ik wist bijvoorbeeld niet hoe zij  tewerk gingen in een raceweekend. Dat is waar ik met mijn ervaring kan bijdragen, al leer ik zelf ook wel. Venray was bijvoorbeeld mijn eerste ervaring op een ovaal. Na die meeting hebben we allemaal de koppen bij elkaar gestoken, wat dingen aangepast en in Brands Hatch waren we in elke oefensesssie eigenlijk snel; P1 in de eerste en P4 in de tweede. Jammer van een motorprobleem tijdens de superpole, want anders had een tweede startrij zeker tot de mogelijkheden behoord. De derde plaats in de race was momenteel het hoogst haalbare; ik had echt geen verhaal tegen de eerste twee die stilletjes een kloofje konden slaan. Na Tours belde ik met Jerry en hij zei me dat het moeilijk rijden was met de vele incidenten, maar dat hij achteraf bekeken wel tevreden was over het tempo dat hij had in verhouding met zijn directe tegenstanders. We zijn momenteel nog niet in staat om wedstrijden te winnen en onszelf favorieten te noemen, maar we beginnen toch stilaan onze rol op te eisen. Het is plezant om te zien dat zoiets kan met dezelfde groep van mensen die er vorig jaar ook al waren. Dit wijst erop dat Brass Racing er dit jaar al sterk op vooruit gegaan is en dat de inspanningen binnen het team hun vruchten beginnen af te werpen.

Hoe ziet de toekomst in de Europese NASCAR eruit voor jou?

Naar volgend jaar toe is het even afwachten. Veel zal afhangen hoe mijn programma er hier (in de Verenigde Staten nvdr.) gaat uitzien. Ik hoop dat ik volgend jaar verder kan werken met Visit Florida en daarnaast ook een programma in de NASCAR Whelen Euro Series kan aansnijden. De kalenders moeten het evenwel toelaten, want als je op voorhand weet dat je drie manches niet kan betwisten, heeft het weinig zin om deel te nemen. Maar zelfs in zo'n situatie, wil ik Jerry nog blijven helpen, bijvoorbeeld met testwerk en samenwerkingen met ingenieurs.

Foto's: Martijn Wouters, Georges De Coster, Vincent Wouters & NASCAR Whelen Euro Series