24H Zolder: Niels Lagrange: “Het is over”

Afgelopen weekend werd met de 24 Hours of Zolder de voorlaatste wedstrijd verreden van het Belcar Endurance Championship en de BMW M235i Racing Cup. Met de Cupversie van BMW kwamen Niels Lagrange en vaste co John Rasse in actie voor twee kampioenschappen. Enerzijds in de Klasse 3 van de Belcar en anderzijds in de felbevochten BMW M235i Racing Cup. In beide kampioenschappen stond het duo op de tweede plaats en zodoende stond er heel wat druk op de ketel. Maar het is allemaal voor niets geweest. Nog voor de eerste puntentelling in de Cup na zes uren ging de wagen op een natte piste zwaar van de baan en werd tot schroot herleid.

Zowel in de Belcar 3 als in de merkencup van BMW stond Guillaume Dumarey aan de leiding. Het verschil met het Chrisal exemplaar van Lagrange/Rasse in de Belcar bedroeg amper 6 punten terwijl het verschil in de BMW M235i Racing Cup iets groter was met 27 punten. Er was nog niets verloren maar er mocht tijdens de Zolderse etmaalrace niets misgaan. In de Belcar waren dubbele punten te rapen en in de BMW M235i Racing Cup zelfs driedubbele punten. Het duo werd voor deze zware uithoudingsrace ondersteund door de snelle tandem met de Duitser Nicolas Otto en BGDC rijder Koen De Wit.  

Niels Lagrange: “Tijdens de kwalificaties hebben we echt niet veel geforceerd en de wagen gespaard. We volgden de Duitser Otto zijn keuze inzake set up en die was gewoon perfect. Ik zette ik een 1’45”4 op de tabellen tijdens de eerste kwalificatie en die chrono is de ganse dag blijven staan. We stonden als derde op de startgrid op de elf ingeschreven BMW’s M235i Racing Cup”.

“Tijdens de start kon ik nog voor de eerste bocht oprukken naar de tweede plaats in de Cup en ik kende een heerlijk eerste wedstrijduur met een mooie strijd voor de eerste positie in de Cup met Dumarey. Ook Erik Qvick zat heel kortbij met de zusterwagen van VR Racing en kon me voorbij tijdens het dubbelen. Tijdens de eerste full course yellow hingen we als een treintje achter elkaar en eens de groene vlag opnieuw werd boven gehaald kenden we opnieuw een mooie strijd. We zaten met ons drieën op een zakdoek, terwijl de concurrentie een heel stuk verderop zat. Na 80 minuten liet ik het stuur aan John Rasse die deze positie kon handhaven, terwijl ondertussen iets grondig fout was met de chronometrage en onze posities op het scorebord niet realistisch waren. Na de stint van John kwam Koen De Wit in de wagen en trokken donkere wolken over het circuit. We wisten via de buienradar dat het om een onbenullige lichte regenbui zou gaan en we opteerden in samenspraak om net als de rest van het peloton op slicks door deze appel heen te bijten. En toen gebeurde het; Net na de tunnel richting Rea brak de BMW uit en ging Koen zwaar van de baan. Gelukkig zonder erg voor Koen, maar de wagen is total loss”.
 

“Ik ben zwaar ontgoocheld omdat we op deze manier het kampioenschap in de Belcar en de BMW M235i Racing Cup verliezen. We maakten nog een kans en waren nu reeds quasi zeker van twee vice titels”.

“In dergelijke weersomstandigheden waar het niet nat genoeg is om banden te wisselen moet je op de BMW gebruik maken van de traction control. En dat laatste heeft Koen over het hoofd gezien. De Cup is een zware wagen en eens die dwars gaat op nat op hoge snelheid is er niets meer aan te doen. In de BMW Cup verhuizen we nu van de tweede naar de vierde plaats en we hebben nog zicht op de derde

stek die nu in handen is van onze teammaten bij VR Racing Erik Qvick, Dirk & Tom Van Rompuy. In de Belcar 3 duiken we van de tweede plaats naar de kelder van het klassement door het verlies van de dubbele punten. Idem voor het algemene klassement waar we op een schitterende achtste plaats stonden met zicht op een top 5. Het is balen, maar we kunnen de klok niet terug draaien. We kunnen in de laatste race van het seizoen nog eens laten zien wat we in ons mars hebben en de derde plaats in de Cup trachten te veroveren,” besluit een zwaar ontgoochelde Niels Lagrange.

Niels Lagrange Press