Ugo de Wilde jongste winnaar ooit in de Eurocup
“Doordat er zondag een flinke kans was op regen, gokten we om zaterdag onze twee nieuwe bandensets te gebruiken”, legt de Wilde trots uit. “Dat is erg goed uitgedraaid. Ik gebruikte de eerste set als opwarming en met de tweede bikkelde ik om de pole. Na vier pogingen sloot ik af als eerste, maar Lorenzo ging op het laatste moment nog onder mijn tijd.”
In zijn eerste internationale wedstrijd, waaraan 22 jonge wolven uit vijftien landen deelnamen, mocht de piloot van JD Motorsports dus vanop de eerste lijn starten in de snelheidstempel van Monza. Die droom kreeg een vervolg toen hij na een perfecte wedstrijd zijn eerste overwinning binnenhaalde. De laatste Belgen met een eenzitter die dat in Monza deden, waren Jérôme d’Ambrosio in 2007 (Formula Master) en Stoffel Vandoorne in 2013 (FR3.5) en 2014 (GP2).
“Ik had een superstart”, vertelt de benjamin van het peloton. “Na honderd meter zag ik dat Lorzenzo achter mij lag. Ik draaide dus als eerste de chicane in en vervolgens zag ik in mijn spiegel dat Colombo werd aangereden (door Maini Kush). Ik kon dus een klein kloofje slaan, maar na een halve ronde zag ik de borden van de safety cars.”
Alles was te herdoen, maar Ugo controleerde de herstart en pareerde de poging van zijn teammaat Lorandi.
“Ik viel meteen aan om een gat te slaan. Leo beging een foutje in Lesmo waar ik van kon profiteren. Daarna beheerde ik mijn voorsprong van 2,6 seconden terwijl ik ook mijn banden probeerde te sparen. Ik nam op het einde geen risico meer om deze eerste zege zeker niet kwijt te spelen. Dat gevoel om als eerste over de streep te komen kan ik echt niet beschrijven. Er viel toen ook veel druk van mij af. Al dat werk om budget binnen te halen, alle mensen die mij steunden, de opofferingen van mijn ouders, de steun van mijn vrienden, alles kwam samen in dat ene moment. Ik kon hen op geen mooiere manier bedanken. Het was totaal onverhoopt, echt een droom. Als kers op de taart kreeg ik de trofee uit handen van Alonso. De volgende ochtend kon ik het nog niet geloven.”
In de regen bleek de tweede dag een stuk ingewikkelder. “We hebben de kwalificatie totaal verknald”, aldus Ugo. “We zijn gestart met te weinig druk in de banden, denkende dat de regen niet zou terugkomen en de chrono zich in de laatste vijf minuten zou afspelen. Jammer genoeg begon het opnieuw te regenen. Ik viel ook twee keer totaal uit het ritme. Een eerste keer door een gele vlag en een tweede keer door een rode. Mijn beste tijd telde nog niet mee doordat ik 200 meter voor de lijn werd afgevlagd. We hadden echt pech, maar dat is de sport. Zaterdag hadden we de goede strategie, zondag niet.”
De Wilde ging als dertiende van start in een wedstrijd die op gang werd getrapt achter de safety car. Dat was niet genoeg om een crash te vermijden in de apocalyptische omstandigheden.
“Vlak voor de start gingen al twee wagens van de baan. Tegen hoge snelheid konden we niets zien, zelfs niet de rode vlag. Het was pure chaos. Ik besliste om zeer vroeg te remmen en risico’s te vermijden, maar toch reed ik in op de wagen voor mij. Ik had hem echt niet gezien. Ik wil mij excuseren bij Lloveras en bij het team. In één ronde vielen zeven wagens uit in het tweede deel van het peloton, waaronder ik. De kwalificatie is nog belangrijker in de regen, zo zie je maar. Ik hoopt om die de volgende keer niet te missen. Toch is dit een geslaagd weekend. Ik ben derde in het kampioenschap, op slechts vijf punten van leider Martins en één punt van mijn teamgenoot Lorandi. Ik wil binnen vier weken in Silverstone nog sterker voor de dag komen!”
Persbericht Ugo De Wilde
Tweet
Rudi Steylaerts