Belgen presteren sterk op WK in Portimão, Slater en Bradshaw nieuwe wereldkampioenen

Op de Kartódromo Internacional do Algarve stond de laatste grote internationale afspraak van het seizoen gepland. Op de omloop in het Portugese Portimão werd dit weekend het Wereldkampioenschap karting voor OK en OKJ beslecht. Na een wisselvallig weekend met regen op vrijdag en zon op zaterdag was het op zondag opnieuw al regenafstellingen wat de klok sloeg. Freddie Slater en Callum Bradshaw pakten de wereldtitels maar wij zagen vooral een mooie prestatie van zowel Ean Eyckmans als Douwe Dedecker!

Oorspronkelijk zou het WK plaatsvinden in Brazilië. Enkele maanden terug werd er echter al gecommuniceerd dat gezien de corona perikelen een trip van die omvang niet mogelijk was. Portimão bood zich aan als vervanger en dat bleek de goede keuze. Op het schitterende circuit, amper een boogscheut van daar waar enkele weken geleden nog een F1 GP werd afgewerkt, kwamen in totaal 163 piloten in actie, verdeeld over de OK en de OK Junioren.

Vaste waarden Ean Eyckmans en Douwe Dedecker kregen in de OKJ opnieuw het gezelschap van Lorens Lecertua, die dit jaar het karten combineert met enkele tests en races in de eenzitterij. Eyckmans had de beste vorm en kwalificeerde zich als snelste in zijn groep, goed voor een vierde tijd algemeen en dat op zijn eerste WK. Douwe Dedecker kreeg de trein niet helemaal op de rails. In de natte omstandigheden kwam hij na veelbelovende vrije trainingen niet verder dan P61, nipt achter Lecertua, op P51.

Na een droge wedstrijddag op zaterdag, moest het regenrubber zondag opnieuw van stal gehaald worden. Er stond nog één laatste kwalificatie heat op het programma alvorens de finales vanaf de namiddag van start gingen. Europees kampioen Ugo Ugochukwu mocht dan wel vanaf de eerste rij starten, de pole voor de finale moest hij echter aan zijn teamgenoot Christian Ho laten. Na enkele uitstekende heats en zelfs een overwinning, startte Ean Eyckmans de finale als achtste. Ook Douwe Dedecker deed het na zijn tegenvallende kwalificatie een stuk beter in de heats en klom op naar P30. Lorens Lecertua kon zich niet plaatsen voor de finale.

Vrijwel meteen na het doven van de lichten ging het goed fout in de eerste snelle rechtse. Door spray was het zicht bijna nihil en verschillende rijders klapten op elkaar. Igor Cipil was één van de slachtoffers, maar Brando Badoer was misschien wel de grootste pechvogel. De polesitter van vrijdag strandde al in de eerste bocht. Ean Eyckmans moest in de openingsronde een plaatsje prijs geven, Dedecker schoof op naar de 24e plaats. Freddy Slater kende de beste openingsfase en nam de leiding na de herstart. Christian Ho volgde op de tweede plaats, verloor deze in de openingsfase kort aan Harry Burgoyne, maar nam een ronde later P2 weer in.

In de tiende ronde kwam een sterk opzettende Arvid Lindblad in het spoor van Christian Ho. Lindblad had aan één poging genoeg om de tweede plaats over te nemen. Er restte Lindblad dan nog zeven ronden om het verschil van ruim anderhalve seconde naar Slater dicht te rijden. Daarachter hield Eyckmans prima stand op een tiende plaats en was Dedecker al opgeklommen naar P15! In een zinderende slotfase dichtte Lindblad het gat naar Slater en ging er na een gewaagd manoeuvre voorbij. Maar Slater gaf zich niet gewonnen, zag een miniem gaatje en dook daar in. Op hetzelfde moment ging Ho, die dankzij het gevecht tussen de twee opnieuw aansluiting vond, buitenom het tweetal maar hij nam te veel snelheid mee in de bocht en schoot het grind in.

Slater zijn actie was succesvol en de Britt nam in de laatste bocht de leiding weer over van Lindblad en reed zo naar zijn eerste wereldtitel! Lindblad werd tweede, maar werd kort voor de podiumceremonie nog bestraft voor contact, waardoor Tuukka Taponen de tweede plaats erfde en Harry Burgoyne als derde mee naar het podium mocht. Ean Eyckmans werd bij zijn debuut heel knap tiende na een felbevochten finale. Douwe Dedecker reed lang rond op een vijftiende plaats maar moest in de slotfase nog enkele plaatsjes toegeven om uiteindelijk als 23e te finishen. Een mooie remonte, komende van een 61e plaats in de kwalificaties.

In de OK klasse verschenen er geen Belgen aan de start maar ook hier zagen we gedurende het weekend fantastische gevechten. De Britten Taylor Barnard en Callum Bradshaw deelden de eerste rij bij de start van de finale. Meervoudig wereldkampioen Lorenzo Travisanutto startte als derde. Na de finale van de OK Junioren was het gestopt met regenen, maar het circuit was nog steeds door en door nat en dus opteerde ook in de OK klasse iedereen voor regenbandjes. Ook in de OK verliep de openingsronde tumultueus. Diverse piloten gingen van de baan en de organisatie liet de rode vlag wapperen. Voornaamste slachtoffers waren titelkandidaat Kimi Antonelli en de Belgisch Nederlandse Maya Weug. Callum Bradshaw maakte er een demonstratie van en rekende al snel af met Taylor Barnard, die uiteindelijk naast het podium zou vallen. Pedro Hiltbrand reed een grotendeels eenzame wedstrijd en werd tweede, Joe Turney eindigde als derde en maakte er daarmee een volledige Tony Kart 1-2-3 van!

Foto's: Ean Eyckmans, Douwe Dedecker & Maya Weug