Nieuwe aanval op snelheidsrecord met raketwagen

Met de Bloodhound SSC wordt er een nieuwe poging gedaan op het snelheidsrecord op het land te breken. Het huidige record staat om naam van Andy Green (RAF-piloot) die in 1997 geschiedenis schreef. De Brit klokte 1228 km/u en ging daarmee door de geluidsmuur. De exacte datum waarop de nieuwe wagen dat record moet verbeteren is echter nog niet bekend, al lijdt het geen twijfel dat dit project nog heel wat onderzoek zal vergen alvorens we een eerste poging om het record scherper te stellen kan ondernomen worden.

In 2008 stelde de toenmalige Britse minister van wetenschappen Lord Drayson, tevens de man achter Drayson Racing, het project voor aan Richard Noble en Andy Green. Richard Noble was de man die in 1983 met de Thrust2 als eerste boven de 1000km/u ging. In de Nevada-woestijn haalde hij uit het door een turbojet aangedroven monster 1019 km/u. Veertien jaar later, onder leiding van Noble, werd de ThrustSSC gebouwd. Met Andy Green als piloot werd er 1228 km/u gehaald. Het volgende doel is de magische barrière van 1000 mijl per uur te doorbreken wat neerkomt op een slordige 1609 km/u. Alsof die snelheid nog niet indrukwekkend genoeg is, wordt die bovendien ook nog eens bereikt in een luttele 42 seconden. Bij het remmen (remkleppen vanaf 1300 km/u en stalen schijfremmen vanaf 400 km/u) zal Green 3 g ervaren. De kans dat de Brit hierbij zijn bewustzijn verliest is reëel. 

Het spreekt voor zich dat zulke cijfers enkel kunnen bereikt worden met spitstechnologie. De aerodynamica is ontwikkeld in samenwerking met de universiteit van Swansea en maakt gebruik van CFD of Computational Fluid Dynamics. Deze technologie wordt vooral gebruikt door de ruimtevaart waarbij computers de luchtstromingen bestuderen en daarmee rekening houden met onder andere verplaatsingen van vloeistoffen en hun impact hiervan op de modellen. De technologie kent ook meer en meer zijn toepassing in de autosportwereld, zeker bij LMP1-teams en Formule 1-chassisbouwers. Het grote probleem met praktische toepassingen in deze laatste sector is dat het tot nu toe lastig blijkt om roterende luchtstromen te modelleren, bijvoorbeeld rond de wielen. NASA is één van de enige bedrijven ter wereld die over infrastructuur beschikt die krachtig genoeg is om die modellen te maken, vandaar dat in de lucht- en ruimtevaartsectoren het concept een redelijk goede adoptie kent.

De aandrijving van de Bloodhound SSC wordt geprepareerd door Rolls-Royce. De eerste motor (tot 480 km/u) is een Eurojet EJ200, dezelfde motor die in het Europese gevechtsvliegtuig Eurofighter Typhoon wordt gebruikt. Vervolgens neemt een hybride raketmotor van Nammo het over. Tenslotte zal de Bloodhound ook een derde motor gebruiken als APU (Auxiliary power unit of hulpaandrijvingseenheid). Deze benzinemotor zou afkomstig zijn van een nog niet bepaalde supercar. De vliegtuigmotor zal voor een stuwkracht van negen ton zorgen, de raketmotor twaalf. Het totale vermogen zou naar schatting te vergelijken zijn met 180 F1-wagens; de constructeur zelf houdt het op 35.000PK bij een gewicht van 7.5 ton. Die (losse) vergelijking met F1-wagens is overigens interessant, want afgelopen jaar deed men testen met een Cosworth F1-krachtbron, een motor die diende ter aandrijving van enkel... de brandstofpomp...

Ten slotte beschikt de wagen over (slechts vier) speciale aluminium 36-inch wielen die een centrifugale kracht van 50.000 g moeten kunnen weerstaan en tegen 10.000 omwentelingen per minuut moeten draaien. Die wielen bleken overigens voor een grote uitdaging te zorgen, want achteraan steken deze uit de wagen, waardoor ze een schokgolf opwekken die vervolgens de wagen van de grond kon doen loskomen. Het toevoegen van een diffuser brengt volgens de onderzoekers absoluut geen soelaas, vanwege de extra druk bij de verschillende snelheden op de ophanging (die het onder die druk kan begeven). De eigenlijk oplossing voor dat probleem hield de onderzoekers overigens twee jaar bezig. Uitendelijk bleek de hulp van de universiteit in Swansea, een van de autoriteiten op wereldvlak op gebied van CFD, en Rolls-Royce van kapitaal belang om het vraagstuk op te lossen. De weerstand bij de wielen mag dan wel weggewerkt zijn, één van de grootste onbekenden blijft de weerstand van... de woenstijn! De impact van de ondergrond kan men pas ten volle vatten als de eerste testen worden afgewerkt. Idem overigens voor de raketmotor, deze zal pas volgende maand worden uitgeprobeerd in samenwerking met onder meer de Europese Ruimtevaartorganisatie ESA.

Volgend jaar wil het team de eerste testen tot "lage snelheid" (lees: 250 mijl/uur) uitvoeren in Groot-Brittannië, waarna men gradueel die snelheid wil opbouwen in de woestijn in Zuid-Afrika tot 800 mijl per uur om tot slot in 2016 door de grens van 1000 mijl per uur te gaan en vervolgens een aanval wil lanceren uit het record dat op dat ogenblik al bijna twee decennia zal standhouden, behoudens succesvolle pogingen van andere partijen natuurlijk.

Foto's: Siemens NX & Stefan Marjoram