Belgian Masters: Heeft de beste (de titel) gewonnen?

Het Belgian Racing Car Championship beleefde afgelopen zondag het tweede finaleweekend in zijn nog korte bestaan. GPR Aston Martin Racing ging met de Endurance titel bij de teams lopen, terwijl Anthony Kumpen, Bert Longin en Maarten Makelberghe de kroon bij de rijders wegkaapten. Vooral dat laatste stemt tot nadenken, temeer omdat eerstgenoemden vijf van de zes wedstrijden op hun naam schreven. Quasi totale dominantie qua aantal zeges, steevast de snelste wagen in wedstrijd en toch de titel aan zich moeten laten voorbijgaan...

Het staat buiten kijf dat organisator Kronos Events een huzarenstukje presteerde door telkens een knap startveld bij elkaar te sprokkelen. Eén en ander is zonder twijfel toe te schrijven aan de speciale balance of performance formule die intrinsiek snellere wagens egaliseert met oudere en/of tragere bolides door extra tijd in de pitlane voor te schrijven. Zo moest de zegevierende V12 Vantage dit weekend tijdens de race maar liefst 8 minuten 50 seconden vertoeven in de pitstraat, ofwel vijf percent van de wedstrijdduur. De Audi R8 LMS van PK Carsport kende die handicap niet (deze stond "slechts" 6 minuten stil) en kon zich dus veroorloven een iets trager tempo te (kunnen) rijden. Getrapt voor wat men waard was, wonnen de troepen van Pino Sperlinga hun vijfde wedstrijd op rij dit jaar, want enkel bij de openingsmanche te Circuit Zolder moest men de eer laten aan de laureaten van 2013, Kumpen/Longin/Makelberghe. Niettemin prijken de namen van dit laatste trio als eerste onder de dikke streep, met dank aan een reglementaire eigenaardigheid. Dat betekent hoegenaamd niet dat de titel voor de PK Carsport troepen onverdiend was, men heeft met de drie jaar oude bolide moeten knokken voor wat men waard was en kende ook hun deel van de pech (losgekomen stoel, lekke band, defecte remmen etc.).

Toch liet de titel bij een aantal mensen een wrange nasmaak achter, want hoe verklaar je immers dat een team dat vijf van de zes races wint uiteindelijk aan de laatste meet van het seizoen toch niet als kampioen wordt geëerd? Rekening houdend met het schrapresultaat behaalde de #100 Aston Martin V12 Vantage zelfs de maximumscore op vlak van aantal zeges. Toegegeven, een samenloop van omstandigheden waarbij de gele bolide in de eerste seizoenshelft niet de volle puntenpot pakte (er stonden geen twee wagens aan de start in de klasse GT Pro Evo waardoor slechts halve punten werden toegekend) heeft de situatie allesbehalve geholpen. Het moet in dat licht gezegd worden dat men bij GPR de situatie waardig onderging; "we kenden de reglementen voor de start van het seizoen", klonk het relaas van Tim Verbergt na de wedstrijd. Een heldere analyse, doch zullen de gevolgen ongetwijfeld bikkelhard aangekomen zijn...

In BRCC Endurance kenden we dit jaar maar liefst 12 verschillende klasses, wat promotioneel gezien voor de deelnemende teams en rijders misschien interessant is, al staat het in schril contrast met de duidelijke reglementen van neem nu de Belcar (GTA/GTB, TA/TB) van weleer. Die complexe indeling maakt het nationale circuitkampioenschap de dag van vandaag niet eenvoudig om volgen; de reglementen zijn, alvast op vlak van puntentelling en bijhorende balance of performance, moeilijk te doorgronden voor het bredere publiek en net het gebrek aan publieke interesse was afgelopen weekend schrijnend. Lege tribunes op een druilerige dag, het kon moeilijk meer typerend zijn. De inkom was gratis, maar toch troffen we weinig fans aan en lijkt de interesse van deze laatste groep gezakt te zijn tot een all time low. Dat is jammer gezien de inspanningen die Kronos Events leverde dit seizoen, vooral richting deelnemers. Telkens stonden er mooie wagens op de grid in ons kleine Belgenland, al was de onderlinge strijd evenwel niet altijd even attractief.

Op dat laatste zal de economische barometer de dag van vandaag ongetwijfeld zijn invloed hebben (ook andere kampioenschappen hebben te lijden aan bloedarmoede), maar de vraag stelt zich of BRCC in de huidige context hoegenaamd noodzaak heeft aan een topklasse met (slechts) twee bolides, bolides die mijlenver voor de rest van het veld uit rijden en vervolgens artificieel worden teruggebracht tot een positie rond die van hun concurrenten. De wagens zelf zien rijden, in tweevoud nota bene, in ons nationaal circuitkampioenschap is zonder meer een troef, maar het besef groeit dat de Grand Cru jaren helaas reeds enkele Belgische titels achter ons liggen. De basiselementen voor een succesvol kampioenschap, waar men bij de start van het BRCC vorig jaar prat op ging aan te werken, lijken zich evenwel te manifesteren, wat het beste doet verhopen voor de toekomst. Hopelijk kunnen de organisatoren voor 2014 de vruchten plukken van de noeste arbeid van afgelopen jaar en zien we het gros van de deelnemers van dit seizoen over enkele maanden full season aan de start staan.

Foto's: Vincent Wouters, Georges De Coster, Marnik Mouchaers & Martijn Wouters