Hungaroring: Tom Coronel terug van (even) weggeweest
Bij de eerste start moest ik nog wat wennen aan de turbo en het vermogen en dat verklaart de wielspin in de eerste meters. Daarna verliep die eerste race eigenlijk vrij saai. Ik heb aanvankelijk een robbertje gevochten met mijn teamgenoot, maar naderhand moest die met schade aan de motorkap naar de pits voor herstelling. Met het rijden van hele constante ronden hield ik die achtste plaats probleemloos vast. De mannen vóór mij waren te ver weg en de lui achter mij kwamen niet dichterbij. Weinig strijd dus in deze race maar ik kon met een ongeschonden en in prima conditie verkerende auto aan race 2 beginnen. Klaar om te scoren dus want ik stond met een derde plaats op de tweede rij en mikte op een goede start.
Tegen de raketstart van Tiago Monteiro kon ik evenwel niet op. Al snel reed het leiderstrio van mij weg, terwijl achter mij Yvan Muller en José Maria Lopez kwamen opzetten. Die wilde ik niets cadeau geven en heb gestreden voor wat ik waard was. Op de limiet en soms er een heel klein beetje over. Muller probeerde werkelijk alles. Hij keek rechts, links, zette zijn auto er naast, probeerde mij uit te remmen, maar het lukte me om hen voor te blijven. Continu kijken en anticiperen op wat ze zouden doen. Echt, ik heb superleuk gestreden en ben trots op het behaalde resultaat dat me in een klap zestien WK-punten opleverde.
Foto's: Hans van Onsem
Tweet