Opinie: over de redders van de Formule 1

Wat een beeld afgelopen weekend tijdens de kwalificatiesessie voor de Grote Prijs van Rusland. Het tweede segment werd tot een non-evenement herleid, omdat vijf rijders met gridstraffen liever in de pitlane bleven staan. Fernando Alonso vond de Formule 2-race op zaterdag meer spektakel bieden dan de hoofdact. En de FIA, die stond in rep en roer en lanceerde meteen, maar ogenschijnlijk ondoordacht, een mogelijk alternatief voor 2019.

Vandaag kwalificeren de Formule 1-rijders zich in drie delen van respectievelijk achttien, vijftien en twaalf minuten. Telkens worden vijf rijders uitgeschakeld, om vervolgens met tien voor de pole te strijden. Het voorstel van de FIA: een vierde luik toevoegen, waardoor telkens vier rijders mogen inpakken en er uiteindelijk acht overblijven. De bedoeling: meer onzekerheid creëren omdat de topteams vier keer alles juist moeten doen om kans te maken op de pole positie.

Tot daar de feiten. En dan nu een ongezouten mening. Waarop zit de kijker thuis te wachten? Marcus Ericsson die al dan niet kan doorstoten naar Q2 of Q3, of de strijd om de pole tussen Hamilton, Vettel en Verstappen? Geen moeilijke vraag. Willen we dan echt nog een sessie toevoegen, gewoon om nog wat langer ongeboeid naar ons scherm te staren? Waarom zou niet elk deel van de kwalificatie even belangrijk kunnen zijn?

Droom even mee. De kwalificatiesessie op zaterdagnamiddag bestaat voortaan uit drie delen van een kwartier, waarbij het gemiddelde van de drie rondetijden bepalend is voor de startvolgorde. Voordelen: elke sessie wordt even belangrijk, de verschillen lijken kleiner en alle rijders mogen zich drie kwartier uitleven op het circuit. Gekker nog, de rijders moeten tijdens de drie gedeeltes verplicht eenmaal gebruikmaken van de harde, medium en zachte band - want termen als 'hypersoft' willen we graag zo snel mogelijk vergeten - waardoor de kans op een herhaling van dezelfde situatie wordt beperkt.

Het kwalificatiesysteem is trouwens niet het enige element van het Formule 1-format waaraan gesleuteld kan worden. Ik ben geen voorstander van een tweede race, omdat het de magie van 'de Grote Prijs' wegneemt en omdat andere kampioenschappen met één race per weekend wel het gehoopte spektakel kunnen leveren. Doe liever iets aan die nutteloze vrije trainingen waarvoor toeschouwers toch geld moeten neerleggen. Laat de eerste sessie voor wat ze is, maar deel in de tweede en derde oefensessie punten uit aan de vijf snelste wagens. Beloon eventueel zelfs de helft van de rijders na afloop van de kwalificatiesessie. Om de verschillen in het kampioenschap klein te houden, kan je ook het puntenbarema voor de race aanpassen.

Begrijp me niet verkeerd: ik denk niet dat ik als enige de waarheid verkondig, maar het is op zijn minst een idee. De FIA komt niét met een nieuw idee, maar wil het huidige systeem - waarvan nu wel gebleken is dat het niet meer kan boeien - liever op een inefficiënte manier aanpassen. Moeten deze creatieve genieën de Formule 1 redden?

Foto's: Racing International Photography