Toyota Yaris GRMN: Labo-experiment op wielen

Drievoud hoera!!! Toyota heeft zich met de Yaris GRMN terug op de markt van de hot hatch begeven. Niet meteen met een commercieel product, maar eerder met een beperkte oplage van een uit de hand gelopen laboratoriumexperiment. Een wagen ontsproten tussen erlenmeyers en bunsenbranders. Een snuif Lotus en Lexus, gemengd met Sachs, BBS en Bridgestone en een stevige supercharger eronder en dan de vlam erin. “EN BAM! Elfhonderd kilogram, recht ip je tandn.”

Begin 2017 kwam Toyota terug in het WRC met racedivisie Gazoo Racing, en hoe. Luttele weken na hun debuut boekte Jari-Matti Latvala een eerste zege in Zweden, Esapekka Lappi zorgde in de zomer in Finland voor dé stunt van het jaar en dit jaar dingt Ott Tänak mee naar de titel. Toyota heeft zijn herintrede niet gemist. Het allerfijnste van die comeback in de rallysport is dat het project ook zijn baan heeft gevonden naar de Europese openbare weg met de Toyota Yaris GRMN, voluit “Gazoo Racing, Meister of the Nürburgring”, zij het weliswaar in beperkte oplage, namelijk 600 – hopeloos uitverkochte – exemplaren.

James Bond

Eerste even de cijfers: deze 1,1 tonner snelt naar 100km/u in 6,4 seconden, aangedreven door een 1.8 viercilinder met een Magnuson-Eaton supercharger, goed voor 212 pk en een koppel van 250 Nm. Het lijkt alsof Toyota hulp kreeg van Q uit James Bond of Lucius Fox uit Batman, zo vernuft.  Zo komt de motor van Lotus, het stuur van GT86, de dempers van Sachs, de zetels van Boshoku en de asfaltvreters van bij Bridgestone. Dit is geen gewone wagen, maar een experiment gecreëerd door mensen in een stofjas met uiterst explosief materiaal in de hand. Het enige dat je er niet bijkrijgt is de gepersonaliseerde nummerplaat, en dat is maar goed ook (wil je in Frankrijk niet om de vijf minuten staande worden gehouden – ja, we zijn ervaringsdeskundige geworden).

Het is dan ook echt zoeken naar een minpuntje, tenzij je even afstand neemt en de Yaris goed bekijkt. Het blijft natuurlijk een Yaris en de Gazoo-print en het gewiekste vleugeltje achteraan hebben de wagen eigenlijk geen goed gedaan. Je kan van een lelijk eendje enkel in sprookjes een zwaan maken. Behalve achteraan, met die knap ingewerkte, indrukwekkende blaastrompet in het midden. Niemand kijkt er naar om, tenzij met een meewarige blik en een monkellachje.

Steenlawine

Maar dan hebben ze de GRMN duidelijk nog niet gehoord.

Je hoeft er zelfs geen kilometer mee te rijden om er blij van te worden. Een druk op de startknop met oog voor detail, volstaat al om je hele dag goed te maken. Wat een geluid, als een steenlawine. Het kost moeite om een glimlach te onderdrukken, ook na één, twee, drie of zelfs vier dagen.

De wagen ademt ook Gazoo uit. Op verschillende plaatsen is het logo goed ingewerkt: op de deurstijlen, op de startknop, op de tapijtjes, op de zetels, op dat kleine stuurtje (dat wel wat laag tussen onze benen bengelde), zelfs op de remklauwen. Binnenin zie je dat dit een koersbeest is. Gestript toch enkel het nodige, zonder franjes of overbodige knoppen, maar wel met een vertrouwd aanraakscherm (met zelfs de gebruikelijke verbruiksdisplay - waar je best ver van weg blijft). Diep in de kuipzetels weggezakt begin je spontaan Fins of Ests te mormelen en wil je eigenlijk maar één ding doen: de weg die voor je gaapt, oppeuzelen.

We nemen de wagen mee naar het noorden van Frankrijk (waar hij eigenlijk van de band rolde), waar het asfalt beter kleeft en bijt en waar de snelheidslimiet wat hoger ligt. Richting ons “testparcours” voelen we ons thuis in de wagen. De Yaris is echt comfortabel genoeg om er door het dagdagelijkse verkeer mee te waden, al is dat niet meteen de bedoeling. Het verbruik maakt dat al snel duidelijk. 10 liter, zéker, 15 liter, ja dat kan.

Triomf

Tussen Sint-Omaars, via Watten richting dorpjes die beter klinken dan ze eruit zien, zoals Teteghem, voelen we de Yaris aan de tand. Het wordt een ware triomftocht voor de GRMN. Het plezier spat er van af. De wagen bijt zich vast in alle omstandigheden. De afstelling en de balans is ronduit perfect. Nooit heb je het gevoel dat de Yaris stug reageert of te hard staat, in tegenstelling tot een belangrijke concurrent. Dit kleinood vraagt ook om de wagen hoog in toeren te houden, want de wagen komt pas helemaal tot leven boven de 4.000 tpm wat natuurlijk de drang naar meer, harder, sneller alleen maar aanscherpt.

Hij laat zich met plezier gooien tussen heuvel en polder en het achterste stuurt gewillig mee in bochtencombinaties. Ook bij het hard remmen licht de kont zich als een krolse kat. Daarvoor hoef je echt niet tot het uiterste te gaan, je voelt zo de flexibiliteit van het onderstel. Het lijkt alsof de wagen zich aanpast aan het gedrag van de bestuurder. De Yaris voelt bij momenten zelfs een beetje aan als een vierwielaangedreven wagen. Wanneer je bij het stevig insturen de speelse kont zich echt laat vastbijten en het chassis begint te werken, krijg je precies een extra duwtje in de rug.

Het accelereren is ronduit indrukwekkend. De Yaris proest en blaast van genot tot 7.000 tpm. Het Torsensper, geholpen door de Potenza's, geeft zelfs op glad asfalt thuis en bij plankgas bepaalt de bestuurder nog altijd zelf het traject, zelfs op hobbelige weken. We kunnen niet anders dan besluiten dat het experiment geslaagd is: pure chemie op alle soorten ondergrond.

Nieuw tijdperk

Gelukkig heeft Gazoo Racing onze goedkeuring niet meer nodig en zagen ze zelf in dat ze eigenlijk best wel een aardig, eerste product voor de Europese markt hebben afgeleverd, want in de wandelgangen wordt gefluisterd dat ze ook de Auris onder handen zullen nemen. En, nog belangrijker, dat de oplage niet beperkt zal blijven tot 600 wagens. Wie verkikkerd is op een ruime hot hatch laat nog beter zijn spaarcenten even staan (want ook de nieuwe Focus RS komt eraan). We garanderen het u: een druk op die startknop, en uw dag is goed.

Dit moet het begin van een nieuw tijdperk worden waar alle sportieve Toyota-liefhebbers die zijn blijven hangen in het Corolla-tijdperk al decennia op zaten te wachten.