Editie Finland was traagste in jaren

De afgelopen editie van de Rally van Finland was de traagste in jaren. Opvallend, want het was kurkdroog en de wagens zijn sinds 2016 een pak sneller geworden. Kris Meeke blijft de winnaar van de snelste editie ooit, in de "oude" DS3 WRC in 2016.

Telkens we naar Finland gaan, bekijken we één statistiekje van iets meer naderbij dan anders, namelijk dat van het snelheidsrecord. Niet verbazingwekkend, want in de top tien van snelste rally's ooit staat Finland er negen keer in. Een reeks die enkel doorbroken wordt door de Safari, editie 2000, gewonnen door wijlen Richard Burns.

Helemaal bovenaan de ranking staan, 2015, 2017 en 2016. Jawel, in die volgorde. De drie snelste rally's ooit, werden genoteerd in de jongste drie edities van de '1000 meren', dus hoeft het niet te verwonderen dat we dat statistiekje nauwgezet opvolgen. In 2016 won Kris Meeke met een snelheid van 126,62 km/u. Esapekka Lappi leek dat vorig jaar even te gaan verbreken, maar in de nadagen werd zijn snelheid bijgesteld naar 126,16 km/u, en dus bleef het record staande ondanks de nieuwe, snellere wagens. Gezien Lappi best wel dicht kwam bij de snelheid van Meeke leek het record niet lang stand te gaan houden, maar Ott Tänak kwam zelfs niet in de buurt dit jaar.

De Est legde de rally af aan een rotvaart, maar met 122,60 km/u kwam hij dus nooit in het spoor van het record. Hij strandt op de zevende plaats, net voor die Safari van Burns.

Hoe komt het nu dat tijdens de jongste edities het record jaar na jaar sneuvelde en dat die snelheden dit jaar niet langer in de buurt lagen van de recordcijfers (al blijft "niet in de buurt komen" wel relatief aan meer dan 120km/u)? Wel, vorig jaar bleek in Zweden dat de wagens echt wel snel waren geworden. De organisatie schrapte zelfs de proef van Knon, wegens... te snel. Bij de eerste doortocht werd een gemiddelde gehaald van 136,8 km/u. De FIA, die nochtans een drang had naar breder, spectaculairder en vooral sneller, greep in en vroeg Finland om maatregelen (lees: hemeltergende chicanes).

Veel chicanes kwamen er niet bij dit jaar, integendeel, en toch daalde de snelheid. De organisatie pootte wel een pak meer (beton)palen neer dan het jaar ervoor. Zo werd de snelheid wat weggenomen uit enkele heel snelle bochten wat het gemiddelde meteen drukt. Maar er kwamen ook enkele nieuwe (meer zanderige) proeven bij, ook al op vraag van de FIA. Er werden wat smallere proeven aangeboord. Bovendien was de snelste proef, Äänekoski, goed voor 132,7 km/u, amper 7,7 km lang, wat minder weegt op het gemiddelde. Daar kwam nog bij dat de ontzettend droge omstandigheden al snel zorgden voor los gravel en vooral diepe sporen.

Gezien de verschillende ingrepen, de paaltjes en de nieuwe proeven, is het maar de vraag of het record van Meeke ooit nog zal sneuvelen. Of zoals we vorig jaar al schreven: als het niet snel sneuvelt, dan gaat Meeke, niet enkel voor zijn talrijke crashes, maar ook voor één welbepaald duizelingwekkend cijfer voor eeuwig en altijd de geschiedenis in. 126,62!

Foto: Citroën Racing en TGR