Indianapolis 500: Alex Palou wint de 109de editie
Pas na vier ronden kon de echte start worden gegeven, maar net als vorig jaar werd de race al snel geneutraliseerd door een crash in de eerste bocht. Dit keer betrof het enkel Marco Andretti (Andretti Global), die na een tik van Jack Harvey (DRR-Cusick Motorsports) in de muur belandde. Robert Shwartzman (Prema Racing) hield aanvankelijk stand, maar verloor bij de herstart meteen de leiding aan Pato O’Ward (Arrow McLaren), die op zijn beurt twee ronden later de koppositie moest afstaan aan Takuma Sato (Rahal Letterman Lanigan Racing). Maar nog voor de race zich goed kon ontwikkelen, zorgde een nieuwe miezerbui voor een neutralisatie, waarop de eerste strategische keuzes zich aandienden.
Terwijl het merendeel de pits opzocht, bleven enkele rijders - waaronder Alexander Rossi, Christian Rasmussen en Ed Carpenter (alle drie ECR) - buiten. Die gok leek aanvankelijk te lonen, want Rossi en Rasmussen losten elkaar af aan de leiding, tot Sato opnieuw het commando overnam, gevolgd door thuisrijder Conor Daly (Juncos Hollinger Racing). Intussen klom Josef Newgarden (Team Penske), die vanaf de 32ste plaats gestart was en mikte op een derde opeenvolgende overwinning, langzaam naar voren. Na het eerste kwart lag hij al op plek veertien - volledig op schema.
De race bleef lange tijd op groen, zelfs toen Rossi in de problemen kwam met zijn versnellingsbak en vermoedelijk olie lekte. Bij het binnenrijden van de pits brak brand uit tijdens het tanken, wat meteen het einde van zijn race betekende. Ook voor Rinus 'Veekay' van Kalmthout (Dale Coyne Racing) viel het doek. Na een sterke opmars vanaf de 31ste plek verloor hij bij het inrijden van de pits de controle over het stuur. De ophanging rechtsachter was beschadigd en de safety car kwam opnieuw op de baan. Tijdens die neutralisatie ging het verder mis: Sato verspeelde zijn kans door te ver door te schuiven in zijn pitbox, en Shwartzman kwam te snel binnen en reed enkele mecaniciens aan. Gelukkig bleef iedereen ongedeerd, maar zijn race was voorbij.
De race na de herstart hield amper stand: Kyle Larson (Arrow McLaren with Rick Hendrick) schakelde terug, verloor de controle en nam Kyffin Simpson (Chip Ganassi Racing) en Sting Ray Robb (Juncos Hollinger Racing) mee in de chaos. De NASCAR-rijder kon zijn droom van de ‘double’ opbergen en vertrok richting Charlotte voor de Coca-Cola 600. Nog een herstartpoging werd geneutraliseerd na een spin, maar toen de race negentig ronden voor het einde weer echt losgelaten werd, barstte de strijd om de zege pas goed los.
Niet voor Newgarden, echter. De Team Penske-rijder had zich knap opgewerkt naar de top tien, maar een probleem met de brandstofdruk maakte abrupt een einde aan zijn streven naar een ‘three-peat’. Vooraan kregen we twee strategieën die tegen elkaar werden uitgespeeld. Ryan Hunter-Reay (DRR-Cusick Motorsports) en Marcus Ericsson kozen voor een alternatieve strategie, terwijl Conor Daly, Alex Palou en David Malukas standhielden op het standaardstramien.
En dan begon de afvalrace. Daly kampte met hevige vibraties en verloor in sneltempo plaatsen. Hij moest als eerste definitief de pits opzoeken. Palou en Santino Ferrucci (A.J. Foyt Racing), beiden constant in de top tien, kwamen een ronde later binnen. Hunter-Reay volgde snel, maar kreeg zijn bolide, die overigens een reservewagen was, niet meer aan de praat na zijn stop. Malukas hield het het langste vol en kwam buiten vóór Palou, maar kon de Spanjaard niet achter zich houden. En dan was er nog Ericsson, die wonderwel perfect uitkwam op zijn gedwongen alternatieve strategie. Met nog 25 ronden te gaan kwam hij buiten voor Palou, met twee achterliggers tussen hen in - ideaal voor een tweede Indy 500-zege.
Maar Palou dacht daar anders over. Veertien ronden voor het einde haalde hij Ericsson in, en met hulp van de achterblijvers behield hij vlot zijn voorsprong. Daarmee kroonde hij zich niet alleen tot winnaar van de 109de editie van de Indianapolis 500, maar werd hij ook de eerste Spanjaard ooit die de race weet te winnen. De kampioenschapsleider bewees zich als een complete IndyCar-rijder. Een teleurgestelde Ericsson moest vrede nemen met plek twee, terwijl Malukas een knappe derde plaats pakte. O’Ward, die na de openingsfase wat was teruggevallen in het veld, klom opnieuw op maar strandde op de vierde plek. Felix Rosenqvist (Meyer Shank Racing) reed een sterke race en vervolledigde de top vijf.
Foto's: IndyCar Series
Tweet
Erwin Deldime