Morocco Desert Challenge: Koen Wauters finisht als tiende en eerste in zijn klasse

De vijfde etappe bracht de karavaan meer noordwaarts. Tussen Smara en Assa tekende de organisatie van de Morocco Desert Challenge een gevarieerde etappe van 375 km uit. De deelnemers kregen een mix van zand, gravel, stenen en uitgestrekte vlaktes aangeboden.

Koen Wauters voelde zich in zijn sas en eindigde als tiende en snelste in zijn klasse T1.1.  “Gisterenavond hebben we nog een beetje aan de afstelling gewerkt en dat voelde ik deze ochtend meteen. De wagen was minder nerveus en liet zich goed besturen. De etappe van vandaag was niet al te moeilijk en heel gevarieerd. De ene keer was het technisch en konden we ons daar uitleven. De andere keer was het snel en konden we hard op het gas staan. Heel plezant. Dit was wel een etappe voor de SSV’s en de T1+-wagens met de grote wielen. Je moet je daar dan tussen gooien, fel van je afbijten en je mannetje staan. Maar dat doen we graag hè. Ik ben heel tevreden over onze prestatie van vandaag. Tom heeft ook prima genavigeerd. Alles is hier goed. We zijn vroeg binnen en kunnen nu wat uitrusten. De jongens zullen blij zijn want afgelopen nacht werd het opnieuw laat.”
 

Voor de tweede nacht op rij werd er in het bivak laat gewerkt om het benzinedrukprobleem van de Toyota van Pascal Feryn op te lossen. Omstreeks 4.00 u vannacht werd het gereedschap neergelegd en werd er met succes een korte testrit gehouden. “Het is niet te vatten wat die mannen hier doen. Gisteren stroopte iedereen de mouwen op voor Koen. Afgelopen nacht deden ze dat voor mij.  Deze ochtend was het probleem opgelost en konden we opnieuw van start gaan. Na een lange zoektocht met andere filters en nieuwe leidingen bleek de drukregelaar de boosdoener te zijn. Op een lekke band na en een moeilijk moment bij het navigeren verliep het prima vandaag. De grootste moeilijkheid was het inhalen van de andere deelnemers. Na onze problemen van dinsdag moesten we vandaag helemaal achteraan starten en dat was op zijn zachtst gezegd toch een hele uitdaging. De laatste 50 km zijn we ook nog eens lek gereden. Maar we zijn in het bivak. Alles is prima. Ik ben content.” Pascal Feryn eindigde woensdag twintigste algemeen en zesde in zijn klasse. In de stand is hij negentiende algemeen en derde in de klasse T1.1.
 
Nicola Feryn en David Van Dooren (Toyota Landcruiser) eindigden woensdag als 34ste en staan in de stand op de 26ste plaats. “Er hing heel veel stof vandaag, fesh fesh zoals ze dat in het jargon noemen.  Verder was er veel zand, veel bergpaden. Alexander heeft de juiste keuzes gemaakt bij het navigeren. We hebben de hele dag gereden zonder lek te rijden en zonder ook maar één technisch probleem te kennen. Dat is altijd goed als je zo een etappe kan afwerken.  Ik amuseer mij hier met het team en heb al veel bijgeleerd. Samen met broer en papa, dat is tof.” 
 
Cedric Feryn, Alexander Peeters en Bjorn Burgelman (Mercedes) reden de zesde tijd en zijn in de stand ook zesde. “Het was een zeer hobbelige rit vandaag”, zegt Bjorn Burgelman, mecanicien aan boord van de vintage Mercedes vrachtwagen. “Er was ook een heel stuk trial en enkele bergpassen. Het werd ons al snel duidelijk dat het een dag was om het materiaal en de banden te ontzien en dat is wat we dan ook gedaan hebben. Als je een ganse dag kan rijden zonder uit de cabine te hoeven komen dan weet je dat je goed bezig bent.”
 
Cedric Feryn neemt in Marokko voor het eerst plaats aan het stuur van de vrachtwagen. “Hij doet dat goed. Vergeleken met de eerste etappe en nu heeft hij heel veel progressie gemaakt. Onze vrachtwagen is 34 jaar oud. Je kan dat niet vergelijken met een moderne truck van nu. In het begin had Cedric wat moeite met het schakelen maar nu rijdt hij ermee rond alsof hij nooit iets anders gedaan heeft.  Hij pikt snel dingen op en dat is belangrijk voor zijn ontwikkeling. De resultaten, daar moeten we niet te veel naar kijken. De progressie is wat telt. Op dat vlak doet Alexander Peeters het ook goed bij het navigeren. Het is tof om zo met de jeugd op schok te zijn. Beide juniors doen het goed, we amuseren ons en lachen wat af in de cabine. Maar als er gereden moet worden dan is de focus er”, besluit Bjorn Burgelman.

De Broodplank