Mettet: Terugblik: Winst voor Heikkinen - Brabançonne voor Baelus

De organisatie rond het WK en EK Rallycross in het Waalse Mettet kan tevreden terugblikken. Mooie en spannende wedstrijden op een prachtige omloop waarvan alleen de jump voor enige problemen zorgde gezien op die plaats bij het neerkomen van de wagens nogal wat schade werd gereden. Maar los van dit feit ondervonden we een prima organisatie met weinig kinderziektes.

Mettet staat als zesde wedstrijd op de kalender voor het WK en derde voor het EK RallycrossRX. Net halfweg dus en tijd om een bilan op te maken. Dat de Rallycross op een zeer hoog niveau wordt verreden, ondervonden we aan het feit dat we na Mettet niet minder dan zes verschillende winnaars kenden na evenveel wedstrijden in het wereldkampioenschap.

Wat vooraf ging

Te beginnen met Petter Solberg die de maidenorganisatie van de WK RallycrossRX won in Portugal en dus ook de eerste leider was in het kampioenschap met zijn Citroën DS3 van het PSRC Team. In Lydden Hill was een andere Noor de snelste; nl. Andreas Bakkerud met een Ford Fiësta van OlbergsMSE Team. Bakkerud pakte de leiding over van Solberg, terwijl de VW Polo’s van het duo Marklund-Heikkinen en de tweede Fiësta van OlbergsMSE met Reinis Nitiss aan het venster kwamen kloppen.

Lydden Hill was ook de eerste manche van het Europees kampioenschap over vijf manches en daarin was Robin Larsson, zoon van tweevoudig Europees kampioen Lars Larsson, de eerste leider. De Zweedse Audi-rijder deed niet onder voor de wereldtop en pakte de tweede plaats in de kwalificaties en de finale. In het Noorse Hell ging het Ford-feestje verder en was het de Letse youngster Reinis Nitiss die won en op zijn beurt de derde leider werd in het WK voor Solberg, Heikkinen en Bakkerud die van P1 naar P4 verhuisde. Op naar Finland waar de Amerikaanse gelegenheidsrijder Tanner Foust in Kouvola de derde VW Polo van Marklund Motorsport voor de eerste maal op het hoogste ereschavot

Nitiss - Kristoffersson op kop in Mettet

plaatste voor Bakkerud en Nitiss, terwijl Solberg de finale niet haalde omdat hij tussen de halve finale en de finale zijn wagen niet klaar kreeg. Nitiss bleef aan de leiding, maar Solberg moest in de tussenstand opnieuw Bakkerud voor zich dulden waardoor OlbergsMSE een 1-2 scoorde in de tussenstand.

Finland was ook de tweede manche voor het Europees kampioenschap en leider Larsson scoorde slecht, terwijl Henning Solberg het tot in de finales schopte en zodoende zijn Saab van Per Eklund aan de leiding parkeerde in de tussenstand.

Timmy Hansen in de fout - Peugeot T16 Supercar

Zweden was de laatste wedstrijd van het Scandinavische drieluik en ditmaal kregen we met Mattias Ekström een verrassende winnaar in zijn nagelnieuwe Audi S1. Maar de Zweed heeft het te druk met zijn DTM programma en laat zich af en toe vervangen door andere rijders met een grote naam. Bakkerud werd wel tweede voor Solberg, maar de Citroën rijder had een pak meer punten verzameld tijdens de kwalificatieheats zodat hij toch over zijn landgenoot naar de tweede plaats opstormde na Nitiss die reeds gedurende drie wedstrijden op de eerste plaats stond.

Met drie wedstrijden op vier weekends in Noorwegen, Finland en Zweden zaten de teams al op hun tandvlees en dan moesten ze nog eens de verre verplaatsing maken naar België voor de korte zomerstop van vier weken en de verhuis richting Canada. Inclusief Mettet moesten de heren dus vier wedstrijden afwerken in een tijdspanne van vijf weken. Een moordend tempo.

Als leider het zomer reces in

Mettet stond in het teken van wie na zes van de twaalf WK manches de zomerstop zou ingaan als leider. Idem voor het Europees kampioenschap dat in België aan zijn derde wedstrijd toe was op een totaal van vijf.

Was het team van OlbergsMSE met Nitiss en Bakkerud tot voor Mettet nog een toonbeeld van betrouwbaarheid, dan zou er in België een einde komen aan deze knappe reeks van de officiële Fiësta’s. Andreas Bakkerud, derde in de tussenstand na Nitiss en Solberg, kreeg in de eerste heat af te rekenen met een defecte krachtbron en zou in het verhaal niet meer voorkomen. Nitiss was wel goed vertrokken, maar zag in de tweede heat de finishvlag niet toen hij door Henning Solberg van zijn sokkel werd gereden toen deze zich bij het verlaten van de jokerlap in de flank van de Ford torpedeerde. Na een nachtje werk bij OlbergsMSE bedankte Nitiss het team door in de derde heat de snelste tijd op de tabellen te zetten. Hij haalde de halve finale, maar bleef daar hangen. Grootste concurrent Solberg ging wel door naar de grote finale, maar zakte na de jump door zijn ophanging. De Noorse wildeman lag toen aan de leiding en ging niet van het gas, maar hij verloor tijd en verhuisde naar de vierde plaats ten voordele van

Toomas Heikkinen die met de VW Polo zijn eerste overwinning boekte en tevens de tweede voor Marklund Motorsport. Solberg scoorde gedurende de twee dagen wel voldoende punten om de leiding in de tussenstand over te nemen van de Let Nitiss. Reden tot juichen was er ook in het kamp van Hansen Motorsport die na zes wedstrijden eindelijk een podiumplaats pakte voor Peugeot met Timmy Hansen, terwijl tweevoudig Europees kampioen, de Rus Timur Timerzyanov nog steeds geen eremetaal veroverde. Een schitterende Johan Kristoffersson pakte een welverdiende derde plaats in zijn eigen VW Polo. Na de vierde plaats van Solberg sloten Marklund (VW Polo) en Tidemand (Audi S1) het rijtje in de finale op Belgische bodem.

Michaël De Keersmaecker - VW Scirocco Supercar

In de tussenstand van het wereldkampioenschap komt de Noor Solberg (Citoën) dus aan de leiding voor Nitiss (Ford), Heikkinen (VW Polo), Bakkerud (Ford), Marklund (VW Polo) het Audi duo Larsson-Tidemand en de Citroên van de Brit Liam Doran. In tegenstelling tot vorig seizoen stond laatstgenoemde nog niet op het podium en haalde hij zelfs nog maar eenmaal de finale.

Larsson op voor minstens twee maanden kop in het EK

In het Europees kampioenschap zette leider Henning Solberg zichzelf buiten spel door de aanrijding in de tweede heat met Reinis Nitiss, terwijl een knappe Larsson met de Audi S1 kon doorstoten tot de halve finale die hij afsloot in vierde stelling. Larsson dus opnieuw leider voor Henning Solberg terwijl Öhman, Tidemand en Hedström de top 5 vervolledigen. Zij komen pas opnieuw in actie eind september in Duitsland op de Estering.

Belgen op eigen bodem

Over de Belgen kunnen we kort zijn binnen de Supercars. Alleen Jos Jansen gaat voor het volledige wereldkampioenschap, maar de 60-jarige drukker heeft weinig ambitie en amuseert zich rot tussen de toppers. Een wereldster zoals Villeneuve er eens afstarten is voor hem reeds een overwinning op zich met zijn snelle Ford Focus. Koen Pauwels scoorde niet goed op eigen bodem en kon naar eigen zeggen moeilijk de taak van mede-organisator combineren met het rijden zelf. Ronny Scheveneels en Patrick Van Mechelen kregen met pech en een aanrijding af te rekenen en dan komen we uit bij François Duval en Michaël De Keersmaecker. Duval in een top VW Polo bij het team van Marklund Motorsport en in de wagen waarmee Tanner Foust reeds wist te winnen. De Keersmaecker met een potente, maar minder snelle VW Scirocco van Jochen Coox. Een knappe wagen die zeer goed uit de startblokken schiet, maar te weinig tractie heeft tegenover de fabriekswagens om een belangrijke rol van betekenis te spelen.

Geen finaleplaats voor Duval en De Keersmaecker na mechanische pech

Duval kreeg een zetje mee van pavel Koutny tijdens de eerste heat waarop de ophanging brak. Dit zou hem een gans weekend blijven achtervolgen waardoor hij een plaats in de halve finale mocht vergeten. Michaël De Keersmaecker deed wat van hem verwacht werd. Hij won de eerste twee manches op zaterdag en werd tweede in zijn heat op zondag. Na dag één stond de JDK rijder als best geklasseerde Belg op de 15de plaats en Duval volgde op een 19de plaats. De Keersmaecker maakte een regendans en kreeg waar hij om vroeg, nl. regen. Maar hij werd geconfronteerd met een defecte alternator en moest de handdoek in de ring gooien. Duval deed zijn uiterste best, maar strandde uiteindelijk op de 17de plaats en dus vonden we geen Belgen in de finales.

Filip Baelus doet eindelijk de Brabançonne spelen

Bij de achterwielaangedreven Touring Cars hoorden we wel de Brabançonne op het einde van het weekend. Filip Baelus slaagde erin om de reguliere rijders een neus te zetten en zowel de halve finale als de finale achter zijn naam te zetten. Hiermee zet de Volvo rijder een primeur neer van de eerste Belgische rijder die een wedstrijd weet te winnen sinds IMG het nieuwbakken WK en EK kampioenschap op poten zette.

In Divisie Super1600 was de winst voor de tweede maal dit seizoen voor de Let Baumanis in een Renault Twingo voor zijn Russische merkgenoot Shigabutdinov en Est Ligur met zijn Skoda Fabia, terwijl de leider in het kampioenschap, de Rus Zagumennov werd uitgesloten tijdens de halve finale, maar de Skoda-rijder blijft na drie zeges mooi aan de leiding van het gebeuren.
Ook hier een aantal landgenoten in actie met vooral een mooie prestatie van Dennis Remans die na de eerste dag zijn Ford Fiësta op de zesde plaats parkeerde. Ook Davy Van den Branden lag na twee heats nog binnen de top 12 voor de halve finales. Maar deze laatste kende pech in de laatste heat en mocht een plaats in de halve finale vergeten. Van Beers deed wat hij kon met de Clio, maar miste duidelijk power tegen de Europese toppers. Uiteindelijk mochten Remans en Stouten de Belgische kleuren verdedigen in de halve finales. Met een respectievelijke vijfde en zesde plaats kwamen ze niet in aanmerking voor de finale, maar beiden reden wel een fantastisch weekend.

Foto's: Johnny Loix & Georges De Coster