Test Volkswagen Polo GTI TSI 2.0: Beschaafd koersbeest

Een nieuwe Polo, een nieuwe GTI. Zo gaat dat nu eenmaal bij Volkswagen. De vorige versies bleven vaak wat in de schaduw van zijn grotere broer, de Golf GTI, maar daar nu zou wel eens verandering in kunnen komen.

De echte rallyfans onder ons zal het niet ontgaan zijn. Afgelopen weekend maakte de Volkswagen Polo GTI R5 zijn rallydebuut op de Catalaanse wegen. Het was het eerste wapenfeit van Volkswagen Motorsport nadat ze eind 2016 de stekker uit hun WRC-programma trok, na vier succesvolle, zeg maar allesoverheersende jaren. De Polo debuteerde zoals hij eindigde, vooraan het pak, met meteen een besttijd op de eerste klassementsproef en een eerste podiumplaats op het einde van de wedstrijd, dankzij Petter Solberg. Volkswagen heeft opnieuw een winnaar klaar. We hadden niets anders verwacht. De naam Polo klinkt weer in het sportieve milieu en zal snel zijn weg vinden naar de nationale rallykampioenschappen, veel meer dan die Polo WRC die enkel werd ingezet in het wereldkampioenschap. Dat kan meteen een eerste reden zijn waarom het merk Polo aan behoorlijk wat status zal winnen bij de consument.

Golf

Een tweede reden waarom de Polo en bij uitbreiding de GTI-versie misschien wat meer status zal opbouwen tegenover zijn grotere broer de Golf is omdat de nieuwe Polo gewoon kan doorgaan voor een Golf. Langs alle kanten, op de hoogte na, is de wagen wat uitgedeind, en benadert de Polo steeds meer de afmetingen van de Golf. Dat gevoel krijg je vooral in de breedte en in het bijzonder achteraan waar de lichten nog net iets meer in de hoeken zijn getekend. Een kleine ingreep dat meteen zorgde voor een ander uitzicht. Die aanpassing resulteert op zich dan weer in een bredere achterkoffer, en dus ook meer kofferruimte, met name 350 liter. Zeg maar het equivalent als dat van een Golf IV. De Polo lijkt dus niet alleen steeds meer op een Golf, hij benadert ook alle cijfers, behalve de kostprijs, wat hem dus een pak interessanter maakt.

Ook de GTI-versie is net iets meer Golf geworden, want voor het eerst in zijn geschiedenis heeft de Polo GTI een 2.0-liter benzinemotor onder de kap, goed voor 200 pk en een koppel van 320 Nm bij 1.500 – 4.350 toeren per minuut, cijfers waarmee hij netjes tussen zijn rechtstreekse concurrenten kan staan, zijnde de Peugeot 208 GTI, de Ford Fiesta ST, de Toyota Yaris GRMN, …

GTI

We schreven net dat de Polo dus wat breder en forser werd, echter. Op de snoet na kunnen we niet zeggen dat de Polo GTI stoer oogt, zeker niet als je ‘m bij de concurrenten plaatst. Ja, de voor- en achtergril zorgen voor een beetje agressiviteit, net zoals dat kleine achtervleugeltje, maar al bij al blijven het bedeesde inspanningen waar Jan Modaal in de straat niet naar opkijkt.

Gelukkig verraden de logo’s GTI vooraan, achteraan, in de deurstijlen en op het stuur dat het om de felste aller Polo’s gaat. Want ook het gegrom, geplof en gebulder valt wat tegen, zeker binnenin de wagen. Bij dit soort wagens genieten we ervan als er niet al te veel budget voor isolatie is uitgetrokken, maar wie in deze wagen echt wil genieten van het geluid doet best de radio helemaal uit, de ruiten helemaal neer en de oren helemaal open. Er zit zeker een beest in deze wagen, al gromt die wat diep vanuit zijn grot, waardoor hij niet zo vervaarlijk overkomt.

Ook binnenin oogt het iets te braaf, of zeg maar, iets te sjiek. Het dashboard is uitermate strak en knap en 110 procent volkswagen, met veel overzicht en rust, ook al krijg je twee interactieve schermen voor je neus die in verbinding staan met elkaar. Zo kun je bijvoorbeeld de navigatie recht voor je volgen, tussen het stuur, of op het meer conventionele paneel in het midden. Opvallend is ook hoeveel licht deze wagen binnentrekt.

Comfort boven alles

Ook het interieur biedt alles wat je mag verwachten van Volkswagen. Uitermate stevige zetels die veel steun bieden, genoeg ruimte (zelfs voor een zwangere vrouw wiens water net gebroken is – we spreken uit ervaring), een uitstekende afwerking van vloer tot dak, kleine handigheidjes zoals die uitschuifbare armleuning met zelfs nog een opbergvakje in, knap stitchwerk op het stuur, en ga zo maar door. Waar Volkswagen wel mag van afstappen is het ruitmotief op de zetels. Ik hoor mijn grootouders al afgeven tegen zo’n snelle, luide wagens om dan te besluiten met: “Maar de zetels zijn wel mooi. Een beetje zoals mijn savatten.” Een behoorlijke dooddoener, zeker voor een binnenwerk dat echt volledig mee is met zijn tijd, en misschien zelfs een half decennia voorsprong heeft op dat van de concurrentie in het “hot hatch”-segment. Maar net zoals van buitenaf bekeken mis je als sportieveling weer dat hoekje af binnenin.

Dit is allemaal in stilstand, snel de weg op.

Van E-stand naar S-Stand

De wagen heeft drie standen, een Eco-stand, een Normaal-stand en een Sport-stand. Je kan ook nog individueel de wagen “afstellen”. De eerste twee standen verlenen zich uiteraard goed tot het dagdagelijkse gebruik en verkeer. De Polo werpt zich, ondanks zijn gegroeide afmetingen, op als de perfecte stadswagen met alle nodige comfort, voor kind en gezin. Ook het verbruik is acceptabel. 8 liter lukt zeker, 7 liter en zelfs minder mits wat inspanningen ook. De automatische DSG-bak (de manuele versie komt pas volgend jaar op de markt) helpt hierbij door de weg, het verkeer en een rustige pedaalhandeling goed mee te lezen.

Maar we zijn verdorie wel met een GTI op baan, dus trekken we snel de buiten op om de wagen wat op te jutten. Vergeet uw 8 liter/100km maar snel, want we schakelen met een kleine tik aan de versnellingpook naar de S-stand. De S van Sport, Speed, Sensatie, …

Je voelt meteen dat deze wagen veel meer kan dan wat meebollen in het stadsverkeer. De Polo is goed uitgebalanceerd, voelt nooit te hard of te zacht aan en doet het op alle terreinen goed, of het nu op glooiend, vlak asfalt is, of op geaccidenteerde wegen. Het is een wagen die wat uitdaagt. Soms moet je net iets meer vragen van de Polo voor hij meegaat en het chassis laat werken. De ContiSport-banden zorgen trouwens ten alle tijden voor genoeg grip en vertrouwen. En toch, opnieuw is de wagen iets te beschaafd. Het insturen kan nijpender en bijtender. Het gegrom werkt niet verslavend genoeg en we hebben ook het gevoel dat op technisch terrein de draaicirkel iets te groot is, wat zeker tot uiting komt als er op glad asfalt wat wielspin bij komt kijken.

DSG

En hoe gemakkelijk en comfortabel die DSG-bak ook is, verenigbaar met een sportiever rijgedrag is die niet altijd. Als je wat sneller uit een vloeiende bochtencombo wil raken en het gaspedaal halfweg wat dieper induwt, bestaat altijd het gevaar dat hij na wat zoeken een tandje, of misschien zelfs twee, terugschakelt, terwijl je eigenlijk al in de perfecte versnelling stak en met wat ontgoocheling je weg moet verderzetten. Een herkenbaar gevoel dat we ook al ervoeren in de Skoda Octavia RS.

Nog een nadeel van die bak is dat je bij het remmen het gevoel krijgt dat de wagen niet diep genoeg “duikt”, en hij wat begint te zweven. Wanneer je het schakelen zelf in handen neemt met de paddles en dus harder op de motor remt is het geheel meer in balans en handelbaarder. Die paddles komen trouwens ook goed van pas bij het accelereren, want de snelheidsmeter blijft in derde versnelling absurd ver gaan. Met zoveel koppel is het vaak beter om zelf sneller een versnelling hoger te schakelen. Het komt het rijplezier en de stabiliteit enkel te goede, zeker op een hobbelige ondergrond.

Meer wagen, minder speelgoed

Als je de Polo en zijn concurrenten punten moet geven op looks, plezier, rijgedrag, … dan zal de VW GTI overal hoog scoren, maar wellicht nergens bovenaan staan, tenzij in het eindklassement. Eigenlijk is de Polo een buitenbeetje in het segment: andere “matchboxes” zijn uit op prestaties, rijplezier- en sensatie, een bijtend en grijpgraag weggedrag, terwijl de Polo dat ook allemaal biedt, maar op een veel beschaafdere, bedeesdere manier. Voor wie het niet altijd moet ploffen, grommen, of moet aanvoelen als een koerswagen, dan is de Polo een meer dan valabel alternatief. In ruil krijg je veel meer comfort, veel meer luxe en afwerking, een meer betaalbaar verbruik, meer koffer, … kortom, veel meer wagen, minder speelgoed.

In ieder geval, als we de komende jaren de Polo GTI R5 altijd en overal zullen zien winnen op de rallywegen, zullen we telkens met veel plezier terugdenken aan deze testweek, en over hoe zelfs de meeste beschaafde onder alle “hot hatches” een echte winnaar kan zijn!

Foto's: Sandro Delaere & Vincent Wouters