van der Horst

Waarom Grégoire Munster sportbelofte van het jaar moet worden?

Grégoire Munster
Grégoire Munster
Grégoire Munster is een van de genomineerden voor de trofee van ‘Sportbelofte van het jaar’, naast Club Bruggeling Charles De Ketelaere en veldcrosser Thibau Nys. Uiteraard zijn we bevooroordeeld, maar Munster zou een mooie winnaar zijn, niet enkel voor ons als rallyfans, maar ook omdat hij het simpelweg verdient.
  • Prospeed Competition
25 februari 2017 was een zonnige dag, maar de wegen in de Haspengouw lagen er vettig bij. Niet meteen een fijn parcours om een eerste rallywedstrijd te rijden, maar wel eentje om meteen het schap ervaring rijkelijk aan te vullen. Grégoire Munster was een voetnoot in vele voorbeschouwingen (en zelfs nabeschouwingen), maar langs de naam Munster kun je eenmaal niet om. Zijn vader Bernard was namelijk een icoon in de Belgische rallysport. De West-Vlaming kleurde jaren vele wedstrijden met een gracieuze, agressieve stijl die ook leidde tot prestaties.

BMA Autosport - Opel Adam
BMA Autosport - Opel Adam
Na de eerste passages tussen de fruitbomen zag je al dat Grégoire iets had wat in het Engels kon omschreven worden als ‘feeling’ of wat Fransen nog beter zeggen: “un certain je ne sais quoi”. De tijden waren behoorlijk, net als het resultaat, maar de ‘kleinen’ toonde wel iets. Het gevoel voor sturen met een portie durf om het pedaal in slipomstandigheden neerwaarts te buigen. Al snel trok hij de Duitse leerschool in. De Franse school mag dan wel al jaren de sterkste zijn, maar met onder meer WRC-Juniorkampioen Tom Kristensson en Eerik Pietarinen op zijn weg, kon die uitdaging ook wel tellen. Het leverde Munster twee vice-titels op in de Cup en een Duits zitje bij Opel.

Grégoire Munster
Grégoire Munster
Onderweg werd hij ook nog eens twee keer juniorkampioen in België. Kampioen klinkt beter, maar in het huidig juniorklimaat in België werd je toch liever Duits vice-kampioen in een rijkgevuld startveld waar geen enkele Duitser is komen bovendrijven. Dat deed Munster dan weer wel.

Een beetje zoals Thierry Neuville werd het Belgische kampioenschap hem al snel te klein, en zocht Munster andere limieten op. Hoe ver in de algemene stand kan ik raken met mijn Adam R2? Die limiet zorgde voor enkele stevige klappers, zoals in Tielt 2019, amper een jaar geleden dus, maar ook exploten zoals een zevende stek algemeen in Spa. In de schoot van het officiële Opelteam proefde Munster ook van het Europese kampioenschap, maar de Adam liet hem enkele keren in de steek, zodat een mooie ranking op het einde van het jaar ontbrak. Ondanks noodgedwongen opgaves, kwam de ervaring er wel bij. Zijn appelwangen begonnen te rijpen.

Grégoire Munster - Skoda Fabia
Grégoire Munster - Skoda Fabia
Grégoire kon, in de schoot van Bernard’s BMA, ook enkele keren rijden met een R5 wat hem onder meer twee opeenvolgende zeges opleverde in de lastige Hivernal du Dévoluy. Hugo Margaillan, ooit vice-terrekampioen, moest eraan geloven, net zoals een jaar later Oliver Burri en toenmalig Frans kampioen Yohan Rossel. Munster sloeg misschien een stapje in zijn groei over maar rechtvaardigde dat tijdens zijn R5-wedstrijden steeds met een resultaat. Je hebt er, rijders die sterven in een topwagen, en anderen die daar pas helemaal ontplooien.

Amper drie jaar later kwam hij in de schoot van Hyundai terecht, in 20-shitty-20 dus. Zijn debuut strandde net naast een podium in de Haspengouw, de rally waar het ooit allemaal begon. Maar iedereen keek wel op. "Hier staat nog iemand tussen de Princens en Fernémonts."

Grégoire Munster - Hyundai i20 R5
Grégoire Munster - Hyundai i20 R5
De rest is inmiddels geschiedenis. Een stille, doch steile opmars die resulteerde in een tweede plaats in de Hongaarse ERC-manche, na ene Andreas Mikkelsen. Munster mocht in de slotmanche vechten voor de ERC1 Juniortitel tegen Oliver Solberg en speelde zelfs nog mee om de algemene titel. Het ERC mag dan nog wel het ouwe IRC niet zijn, maar als je die prestaties afweegt tegenover die van de reeds genoemde Neuville in zijn eerste ‘boekjaar’, dan doet Grég het allesbehalve slecht. Ook Neuville streed om de titel in zijn vierde volledige jaar. Onderweg zette hij ook nog eens het grote Franse talent Jean-Baptiste Franceschi op zijn plaats op Frans onverhard. Munster won, Franceschi kampte wel met remproblemen. Tant pis! Die van ons deed het toch.

De Belgische toprijders mogen blij zijn dat hij zich in Oudenaarde vergaapte aan een strookje Roubaix en een zompig veld. Munster komt nooit meer terug in BRC als outsider, wel als favoriet, en dat is geheel zijn verdienste. De druk komt er wel bij.

Grégoire Munster/Louis Louka - Hyundai i20 R5
Grégoire Munster/Louis Louka - Hyundai i20 R5
Wat volgend jaar brengt is nog niet geheel duidelijk, maar als Munster het allerhoogste wil bereiken moet hij naar WRC2 of WRC3, of indien hij een stapje terug wil zetten, JWRC, weliswaar in combo met een ander internationaal programma in een R5 (jaja, Rally2, pOtato, potAto). Als de Fransen William Wagner en Nicolas Ciamin naar België komen, kan hij hier blijven, anders moet hij maar ginds de uitdaging aannemen. 't Is maar een suggestie.

Munster heeft alles mee. Een goeie kop, de ervaring, het talent, maar denkt ook aan communicatie en is immer bereikbaar. Het pakket klopt. In dat opzicht heeft hij best wel iets mee van de telg Nys. Maar...

Thibau speelt nog altijd met leeftijdsgenoten. En Charles staat voor een jaar van de bevestiging. Grégoire heeft zich van beide al ontdaan. Het is nu sportbelofte van het jaar worden, of de komende jaren meedingen naar sportman van het jaar. Daar hopen we op. In mijn persoonlijke ‘driver of the year’ klopte hij alleszins Thierry Neuville.
 
Foto's: Sandro Delaere, FIA ERC, Grégoire Munster



Dit artikel werd gepubliceerd door Sandro Delaere in Belgian Rally Championship op dinsdag 15 december 2020.
  • STX Motorhomes

Copyright 2000-2024 Autosport.be - Contacteer ons