WRC: het geitenpad dat leidt naar een Welshe titel?
De volledige top drie reed er lek op wat niet meer dan een veredeld geitenpad leek, gehuld in een waas van stof en zand. We schreven het al: het regende, lekke banden. En de ruitenwissers moesten opspattende stenen wegslaan. En daar bleef het niet bij. Eigenlijk kwamen er maar twee WRC-rijders zonder kleerscheuren uit de calvarietocht, Gus Greensmith en Elfyn Evans. Britse triomf in het Ottomaanse rijk. Evans sprong van plaats vier naar plaats één en kreeg er een riante voorsprong zomaar bovenop. Even later moest WK-leider Ogier in zijn drang om aan te knopen met een nieuwe titel zijn Yaris aan de kant zetten, waardoor ook de kop in de WRC-tussenstand in één beweging naar de Welshe puntoor ging.
Met nog twee rally's te gaan heeft Evans nu een voorsprong van 18 punten op Ogier, het equivalent van een tweede plaats. Kalle Rovanperä en de onfortuinlijke Ott Tänak volgen al op meer dan een overwinning en Thierry Neuville heeft al niet meer genoeg aan een 'grand slam' (winst + 5 powerstagepunten). Ogier lijkt de belangrijkste rechtstreekse concurrent van Evans, maar met een Tänak en een Neuville die weinig te verliezen hebben, bestaat de kans dat Evans in de Hyundairijders eerder bondgenoten dan concurrenten zal vinden in zijn jacht op een eerste titel.
Of het moet zijn dat de promotoren het Evans er net iets moeilijker willen op maken door op Monza tussen bandenstapels te gaan koersen, en de titel alsnog naar de beste Alberto Tomba onder de rallyrijders gaat.
Hoe het ook nog draait of keert. Cetibeli zal in de annalen van 2020 altijd een hoofdrol opeisen. In een normaal seizoen ging het Turkse drama wellicht niet meer dan een voetnoot zijn, maar in dit bijzonder jaar zal het de titel dragen van een bittere epiloog van een jaarboek zonder weerga.
Foto: TGR WRT & Hyundai Motorsport
Tweet