Rallye International Police: Nabeschouwing van de organisatoren
Achter de leider verrastte Corentin Tordeur door zijn Clio RS op de tweede plaats post te vatten na de eerste ronde, tot de mechaniek hem in de steek liet op KP5. Ook Caren Burton (achteras), Christophe Lux (eerste lekke band, dan de uitlaat) haalden het einde niet terwijl Raphaël Schuermans veel tijd verloor door problemen met de radiator en een lekke band. Zo reed Philippe Hellings eenzaam op de tweede plaats rond, tot zijn Mitsubishi op de slotproef in brand schoot.
De tweede plaats en de zege in Groep N gingen uiteindelijk naar Julien Henry die na een voorzichtige start progressief het ritme verhoogde met zijn Mitsubishi. Peter Vanderhauwaert werd beloond voor de verre verplaatsing vanuit Henegouwen met de overwinning in de Clio Cup en de derde plaats.
"Ik remde nog altijd laat om plezier te beleven en de concentratie niet te verliezen," legde Vanderhauwaert uit. "Plotseling stuitte ik na een rechtse bocht voor een T links op een rode vlag en een groep mensen naast een brandende wagen, die van Hellings. Ik ging op de remmen staan, de wielen blokkeerden en ik dacht dat ik hen niet meer kon vermijden. Gelukkig kon ik lichtjes naar links uitwijken. Deze overwinning in de Clio Cup zal me in ieder geval bijblijven."
De top 5 werd vervolledigd door Jean-Michel Lacaille (Peugeot 106) en David Conard (Renault Clio RS). Philippe Robyns nam met zijn Suzuki Swift GTi de bovenhand op de nieuwere Swift Sport van Fernand Kohl en legde dankzij de opgave van Lux en de lekke band die Philippe Meuleman op de laatste proef nog zeven minuten kostte beslag op de zesde plaats. Thierry Spens eindigde na enkele problemen achtste.
Motoren: Benoît Nimis doet vertrouwen op
Op twee wielen behaalde de Fransman Benoît Nimis een in zekere zin logische overwinning want hij beschikte over de krachtigste motor van het peloton, een goed geprepareerde Yamaha MT10. Maar de agent uit Bordeaux kreeg de overwinning niet cadeau…
"Dit succes is een morele optsteker want mijn laatste twee wedstrijden verliepen niet goed; ik ben gevallen," verklaarde hij aan de finish in Alleur. "Hier was de eerste ronde niet makkelijk want de wegen waren stoffig en glad. Stéphane (Toussaint) was sneller dan mij. Ik heb ervoor moeten vechten, en het is goed verlopen. Ik hoop dat dit me weer op het goede spoor zet voor het vervolg van het seizoen. Mijn twee volgende wedstrijden komen er al snel aan want ik neem deel aan het Frans Rally Kampioenschap voor Motoren, een kampioenschap over vijf wedstrijden, en het enduro kampioenschap in het Zuid-West Frankrijk. De moeilijkheid hier lag in de lengte van de proeven. Wij zijn het niet gewend om 14km op deze manier te rijden. In Frankrijk zijn de proeven normaal maar 5 km lang. Ik ben tevreden over de ervaring, ook al omdat mijn echtgenote Emilie hier haar eerste wedstrijd reed en zonder problemen de finish bereikt heeft."
Stéphane Toussaint, de eerste leider van de wedstrijd op een meer bescheiden KTM Duker 690, toonde zich tevreden met zijn tweede plaats.
"Ik heb alles gegeven van begin tot eind," verklaarde hij. "In de laatste proef zette ik nog dezelfde tijd neer als Benoît. Ik kon niet beter doen. De eerste plaats bij de burgers is ook mooi, en morgen zoek in andere sensaties op aan het stuur van een Skoda Fabia R2 in een regionale rallysprint."
Achter hen woedde de strijd tussen de Brit Nigel Stevens (Aprilia 5XV 550) en de Fransman Frédéric Sorriaux (KTM Aventure 1050), met in hun zog Jeroen Verstraeten (Honda CB 1000) die een regelmatige maar eenzame wedstrijd reed. Patrick Pauluis kwam van de competitie proeven en eindigde als twee burger met zijn Kawasaki 900. Hij was tevreden over zijn ervaring, ook al moest hij op het einde de Brit Richard Watson (KTM Aventure R 1301) nog voor laten.
"Ik heb begrepen dat ik de volgende keer het parcours beter moet verkennen want op het begin liet ik te veel tijd liggen omdat de zichtbaarheid beperkt was," legt hij uit. "Vervolgens heb ik beter leren remmen. Helaas ben ik van de baan gegaan op de voorlaatste proef. Dat heeft me een plaats gekost, maar ik sta aan de meet en het is voor herhaling vatbaar."
Michaël Delmot (Suzuki 600), Patrick Dumont (KTM EXC 450) en Vincent Melon (Yamaha MT7) vervolledigden de Top 10.
VHRS: spanning ten top
De spannendste van de drie categorieën was de VHRS regelmatigheidswedstrijd. Gaëtan Monseur en Frédéric Van Rijckevorsel (BMW 325i) hadden van begin tot eind de leiding in handen, maar de concurrentie lag op de loer. Christian Terf en Jean-Marc Piret waren goed gestart maar de mechaniek van hun VW Golf GTI had andere ideeën in de tweede ronde. De besten van het peloton waren vaak André Neutelers en Guy Hardenne (Saab 99 Turbo) die in de derde ronde op weg leken naar de leidersplaats toen ze tijd verloren door diverse problemen (koppeling, overhitte motor, zekeringen…) die hen onder andere 30 punten kostten op KP8. Uiteindelijk konden enkel Claude Ninane en Christophe Simon (Ford Escort Mk1) de BMW het leven zuur maken. Het verschil bedroeg uiteindelijk 5 punten (of 5″).
Anthony Lieffrig en Freddy Cara (Opel Manta) eindigden aan de voet van het podium op 7,54 punten van Neutelers-Hardenne. De strijd voor de vijfde plaats ging tussen H. Van Rijckevorsel-Colson (Volvo Amazon), opgave met de meet in zicht, Boland-Beyers (Volvo 66), Furlotti-Istas (Opel Manta) en Hagelstein-Close (Skoda 110R) die in deze volgorde op de 5e, 6e en 7e plaats eindigden. Patrick Hagelstein eindigde in deze categorie als eerste politieagent.
Persbericht Rallye International Police
Tweet
Rudi Steylaerts