Shadow oprichter Don Nichols overleden

Eerder op de week overleed Don Nichols op 92 jarige leeftijd. Don Nichols was de oprichter van het merk Shadow dat in de jaren zeventig van vorige eeuw succesvol was in de CAN-AM serie en ook verscheidene jaren actief was in de Formule 1. Het hoogtepunt voor het merk in de formule 1 was de zege van Alan Jones in de GP van Oostenrijk in 1977.

Don Nichols verscheen op het toneel van de autosport in 1970, toen hij een wagen voor de CAN-AM serie, die toen heel populair was in Noord-Amerika, liet bouwen die opviel door banden met een zeer kleine diameter. De wagen was daardoor enorm laag en plat en kreeg daarom de naam Shadow, een naam die zou verder leven als merknaam. Het eerste ontwerp van Nichols was geen succes en ook de jaren daarop konden de Shadow creaties geen potten breken in het CAN-AM kampioenschap.

Toch besloot Shadow om met de steun van UOP in 1973 te debuteren in de formule 1. De Shadow DN1 was een eerder logge bolide ontworpen door oud-BRM ontwerper Tony Southgate. Al bij zijn tweede deelname aan een GP behaalde Shadow een derde plaats met Georges Follmer als piloot, maar de rest van het seizoen verliep minder gunstig. 1974 zou het seizoen van de doorbraak worden met de slankere DN3 bolide en Peter Revson als eerste rijder. Revson kwam echter om het leven bij testen op het circuit van Kyalami een drama dat het team dat jaar niet te boven kwam niettegenstaande de inspanningen van de tot eerste piloot gepromoveerde Jean-Pierre Jarier. Shadow vond wel troost in de CAN-AM serie waar het met Jackie Oliver de titel behaalde, wel nadat zowel McLaren als Porsche het kampioenschap hadden verlaten.

De Shadow DN5 van 1975 beloofde veel en zowel Jarier als nieuwe rijder Tom Pryce wisten er een pole positie mee te pakken, maar de wagen bleek niet betrouwbaar en kon zijn snelheid nooit omzetten in een mooi resultaat. Eind 1975 verlieten zowel hoofdsponsor UOP als ontwerper Southgate Shadow. In 1976 was dus een kwestie van overleven met de overjaarse wagen, maar Price wierp zich op als een beloftevolle rijder. Met de DN8 en Pryce als eerste rijder zag het er voor 1977 beter uit maar Prryce kwam om bij een dramatisch ongeval tijdens de GP van Zuid-Afrika. Alan Jones die daarna het team vervoegde kon het seizoen nog redden door de GP van Oostenrijk te winnen.

Eind 1977 verlieten echter ontwerper Tony Southgate, die eerder was teruggekeerd, teamchef Jackie Oliver, rijder Ricardo Patrese als een groot deel van de medewerkers het team en richtten Arrows op waarmee zij met een kopie van de eerder nieuw ontworpen Shadow DN9 aan de start verschenen van het seizoen 1978. Nichols spande een proces aan tegen Arrows  en won dit ook waarbij hij verkreeg dat Arrows de gekopieerde wagen niet meer mocht inzetten. Zijn eigen team kwam het verlies van zoveel belangrijke medewerkers echter nooit te boven en zelfs met getalenteerde rijders als Hans Stuck en Clay Regazzoni bleven de resultaten uit. Voor 1979 probeerde Nichols het met twee (betalende) debutanten, Elio de Angelis en F3 kampioen Jan Lammers. Maar niettegenstaande hun talent konden zij met de overjaarse DN9 niet vooraan rijden. Shadow startte het seizoen nog met betalende rijders en een nieuwe wagen maar de rek was er uit en Nichols verkocht zijn team aan de rijke zakenman Teddy Yip.

Foto's: Georges De Coster, FIA Masters Historic Formula 1 & Ronald Janssens