Trophée des Fagnes: Nabeschouwing Timo Wagenaar Hummelinck
Vrije training
Tijdens de tests op vrijdag heb ik van de mensen van racingteam de Banana’s vrij veel informatie kunnen inwinnen over de te rijden lijnen en rempunten. Voornamelijk ook door met ze tegelijk de baan op te gaan, aan te haken en dit vervolgens met een plattegrond te evalueren. Snelle bochten als de Blanchimont en natuurlijk de Eau Rouge zijn met een auto als deze ontzettend spannende bochten omdat je net wel/net niet vol gas door deze bochten heen kan met een heel hoge snelheid. Heel gaaf!Kwalificatie
En jawel, het sneeuwde. Het was enorm koud en nat wat de baan dus veranderde in een glijbaan. Het was dus vooral een kwestie van overleven, hoewel ik toch graag een beetje een gunstige plek op de startopstelling wilde hebben. Zeker omdat er redelijk wat auto’s vanaf vlogen was het op eieren rijden. Zelf maakte ik nog een klein uitstapje bij de snelle doordraaier ‘Double Gauche’. Gelukkig was er de ruimte en bleef ik op de zwarte ondergrond, enkele meters weg van de bandenstapels. Achteraf bleek dat ik de 6e plek op de startopstelling gekregen had van de 16 gekwalificeerde auto’s. Fantastisch natuurlijk, maar ook spannend omdat ik dus tussen de snelle jongens stond. Jammer dat er een aantal anderen uitgevallen waren voor de wedstrijd, waaronder een KTM X-bow die in de kreukels lag in ‘Blanchimont’.De avond/nacht naar de eerste race zijn we druk bezig geweest met het wisselen van de motor van Eelco Sirag, een racer van de Banana’s. Best een leuke (en gezellige) klus maar wel tijdrovend. Gelukkig had ik een beste voorraad olie en koelvloeistof van Eurol mee die ik hem lenen kon. Helaas moest Eelco, ondanks de moeite die we erin hadden gestoken in de opwarmronde al zijn Westfield aan de kant zetten.
Race 1
De eerste race stond ik aan de linkerkant van de start-grid. Mooi, want dan kan ik de eerste bocht aan de buitenkant benaderen en uit het gedrang aan de binnenkant blijven. Ik verwacht dat er best wat jongens voorbij zullen komen omdat ze simpelweg sneller zijn, maar door de regen achter me stonden. Lekker laten gaan want de eerste race wil ik echt geen schade, maar gewoon uitrijden. De rollende start verliep vrij goed. Ik probeerde me te focussen op de bumper van de rijder voor me, en niet op de startlichten. Dat werkte prima! Ik was snel weg en won al een plek. Ik dook zoals verwacht aan de buitenkant de eerste bocht in. De binnenkant was inderdaad dringen zodat ik opnieuw een plek won richting de ‘Eau Rouge’. Ik nam erg veel snelheid mee door deze bocht waardoor ik bij het aanremmen van de volgende bocht opnieuw iemand passeren kon. Ik had hierbij het geluk dat het een bochtig deel van het circuit was zodat ik wat kon uitlopen en de rest werd opgehouden door de rijder achter mij. De rest van de race reed ik eenzaam omdat de nummers één en twee er al vandoor waren en ik wegliep van de rest van het veld. Met verbazing reed ik rond met het gevoel dat ik op podiumkoers lag, hoe stoer?! Naar mate de wetstrijd vorderde kwamen de nummers één en twee een beetje terug in het vizier, maar zag ik ook Co de Vet in mijn spiegel opkomen, kampioen Endurance van vorig jaar. Gelukkig werd er snel afgevlagd voordat Co kon aansluiten zodat ik mijn eerste race als derde op podium eindigde! Maar met Co achter me en ik op de derde plek voor de volgende race beloofd het at te worden voor race twee later vandaag…Race 2
Ik startte als 3e aan de rechterkant van de baan. Nu dus aan de binnenkant van de bocht. Meer risico maar wellicht meer kans om een plekje te pakken en weg te blijven bij Co. Op zich lukte het me inderdaad de voorganger in te halen maar Co was er al aan de buitenkant langs gereden en zat nu dus voor me. Helaas verprutste ik een bocht waardoor ik helemaal terug viel naar de vijfde plek. Ver weg van het podium. Maar vlak voor de eerste doorkomst al spinde er iemand van de baan af waardoor we als een soort waaier moesten uitwijken waar ik mijn voordeel mee deed. Ik klom al weer op naar de tweede plek en vond aansluiting bij Co. Het was nog vroeg in de race dus ik besloot te volgen. Toch merkte ik dat ik achterin sneller was in de bochten en wilde het toch eens proberen. Opnieuw was de ‘Double Gauche’ de bocht waar ik de meeste snelheid meenam ten opzichte van de nummer 1. Ik zette hem er aan de buitenkant naast en kwam op de curbstones bij het uitkomen van de bocht voorbij. Man wat een wegligging. Vorige week ben ik bij Lammert van de Meulen geweest om de uitlijning en gewichtsverdeling te optimaliseren. Fantastisch werk hebben ze geleverd. Ik lig gewoon op plaats één, met nog een veld van 17 auto’s achter me!De race duurde nog een paar ronden en ik wist tijdens deze actie al dat Co in de volgende ronde op een recht stuk de snelheid had om me voorbij te rijden. Wat dat betreft mis ik gewoon wat vermogen. De rest van de race sloot ik aan op de bumper van Co en plande ik geen gekke acties meer. Misschien dat hij nog een foutje maakt en de deur opent, maar ik ga dat echt niet forceren terwijl ik tweede lig. De laatste ronde was er nog even een spannend momentje toen een Proto van de andere klasse me bovenop de ‘Eau Rouge’ passeerde waardoor ik van mijn lijn moest wat daar echt heel link is. Toch finishte ik tweede, een seconde achter Co. Want een foutje maakte hij niet meer. Wéér podium! En wat een gaaf gevecht! Voor mijn gevoel was dit al zo’n race waar je de rest van je leven nog regelmatig aan terug zult denken.
Race 3
De laatste race vertrok ik naast Co vanaf de eerste startrij. Naast mij starte Thierry Labeye met een Westfield met Hayabusha motor. Veel vermogen dus dat wordt spannend! Ik start dus direct aansluitend aan de klasse van de Proto’s . Dat betekent dat ik nu op de bumper van de Radical moest starten. Helaas kwam hij niet goed weg en verloor ik al een plek. Dan zat ik ook nog aan de binnenkant van de bocht en werd erg opgehouden. Maar opnieuw kan ik naar voren komen en rijd op plaats drie. Alleen Co en die Deen al weg. Dit keer kon ik ze beiden echt niet meer bijhouden ondanks ik nu wel mijn snelste ronde van dit weekend neerzet. Namelijk 2:54.064 wat nog een seconde sneller is dan race twee. Toch weer derde!Eerste raceweekend, drie keer podium op dit snelle en lastige circuit. Dat belooft nog wat voor de rest van het seizoen. De auto heeft zich echt super gehouden! Elke keer dat ik van de baan kwam alles nagelopen, maar de gereedschapskist hoefde alleen open voor het natrekken van de wielen. De organisatie van de BSOT was super, evenals de gezelligheid en de sfeer onder de rijders. Maar toch waren er op de baan erg veel en heel spannende gevechten, welke nagenoeg zonder schade voltooid werden.
Het weekend van 27 april vindt er op het circuit van Zolder alweer het tweede evenement plaats. Ik kan niet wachten! Hopelijk vinden nog vele andere Sevens de weg naar dit mooie circuit.
Timo Wagenaar Hummelinck press
Tweet
Rudi Steylaerts